اون قدیمها که اورکات داشتیم بسه که دیدیم که آدمهای بی ربطی دارند پروفایل ما رو چک میکنند به این نتیجه رسیدیم که این جور زندگی عاقبت ندارد، بعدش مثل نونهالان این مرز و بوم کله کردیم توی مای اسپیس. سه سوت بیشتر نگذشت که فهمیدیم اینجا جای مای مو خاکستری ها نیست. توی همین حال و روز بودیم که فرزند قوم موسی به دادمان رسید و ما را کشید توی صورت کتاب . چیزی نگذشت که برای خودمان فیس بوک باز سنگینی شدیم. توی همین حال رو روز بودیم که دیدم از گوگل آباد وحی نازل شد که چه نشسته ایند که مگابایت مگابایت زمین ملک گوگل پلاس را به خودمانی ها واگذار میکنیم. ما هم از انجایی که خودمانی هستیم دو سه جریبی برای خود از این زمین مجازی مال خود کردیم ؛ بی انکه بدانیم چیست و کیست و چه میکند
الان که مدتیست در گوگل پلاس، پلاس هستیم سر در آوردیم که چه کارهایی شایسته ای میشود با این بساط جدید کرد که در فیس بوک عذاب علیم به همراه دارد. یکی از این کارها راه انداختن کنفرانس ویدیوی با امتی است . به فکرم افتاد شاید خوانندها این وبلاگ عشقشان بکشد که در یک کنفرانس ویدیویی بسکتبال بلغور کنند و به قول خارجی های گیگ اوت راه بیندازیم
اگر عضو گوگل پلاس هستید که هیچ اما اگر نیستند برایم ایمیل بزنید که برایتان دعوتنامه با جلد شمیز بفرستم . شاید روزی در گوگل پلاس موفق به دیدارتان بشوم
الکس اوومی، بسکتبالیست آمریکایی است که سالهایی زیادی را در خارج از آین کشور بطور حرفه‌ای بازی کرده است. آخرین کارفرمای او باشگاه النصر شهر بنغازی در شرق لیبی بوده است که عقد قرارداد او همزمان با شورشهای مردی در لیبی بود. او شرح آنچه از این درگیری‌ها دیده است و اینکه چگونه از لیبی فرار کرده را در مطلبی به چاپ رسانده است. این خلاصه ای از آنچه بر او گذشته است۰
در ماه فوریه، وقتی دیدم تظاهرات کوچک مردی هر لحظه بزرگ و بزرگ تر میشود یواش یواش نگران اوضاع کشور شدم. روز هفدهم فوریه بود که اوضاع به هم ریخت. داشتم آماده میشدم که به تمرین برم که از باشگاه با من تماس گرفتند و دستور دادند از آپارتمانم خارج نشم. مخالفین ضد دولتی در حال تظاهرات در کنار آپارتمان محل زندگی ام بودند و نظامیان مسلح هم داشتند به سمت آنها می آمدند۰
از راه‌پله بالارفتم و خودم را به پشت بام رساندم. اینجا بود که دیدیم سه یا چهار تانک داشتند به تظاهر کنندگان نزدیک میشدند. دیدم سی یا چهل مرد مسلح به سمت مردم معترض آتش گشودند. هیچ کس حتی به خودش زحمت نداد که با بلندگو از مردم بخواهد که متفرق شوند ... نه تیر هوایی ... نه شلیک تیر به زمین. آنها مستقیما به مردم شلیک می‌کردند. جسد مردم بی دفاع مثل برگ روی زمین میریخت. همه اینها کنار خانه ای که من زندگی میکردم رخ داد۰...
شرح کامل خاطرات این بازیکن حرفه ای را درباره تجربیاتش در لیبی در اینجا بخوانید۰
از این روی است که بسیاری از این وزرشکاران حرفه ای تمایل خود را به جذب در به لیگ های بین المللی در کشورهای صاحب بسکتبال نشان داده اند. اکنون با گذشت تنها سه هفته از تعطیلی لیگ تعداد زیادی از بازیکنان این لیگ قراردادهای خود را با تیم های بین المللی نهایی کرده اند
اگر چه به غیر از لیگ ملی بسکتبال امریکا لیگ های معتبر بسکتبال دیگری هم در دنیا وجود دارد اما بدلیل پوشش خبری بسیار محدود در امریکا عموم علاقه مندان و حتی خود ورزشکاران هم از جزییات این لیگ ها با خبر نیستند. از این روی رسانه های ورزشی این کشور به معرفی لیگ های بسکتبال دنیا، انهایی که توانایی جذب بازیکنانی در این سطح را دارند، پرداخته اند. در جدید ترین گزارش در این زمینه، موسسه ایی اس پی ان راهنمای جامعی برای بسکتبالیست ها به چاپ رسانده و به انها توصیه کرده که به نه لیگ برتر جهان منتقل شوند. علی رغم همه مشکلات ، بی برنامه گی ها و امکانات ناچیز، یکی از این لیگ های توصیه شده لیگ برتر بسکتبال ایران است. الوارو مارتین ، گزارشگر موسسه ایی اس پی ان لیگ برتر بسکتبال ایران را در کنار لیگ های ای سی بی اسپانیا، لیگ ای سری ایتالیا، لیگ بسکبتال چین و لیگ بسکتبال ترکیه قرار داده است
در این گزارش آمده علیرغم قانون ممنوعیت انجام معاملات تجاری بین آمریکا و ایران یکی از آژانس هایی نقل و انتقال بازیکن در آمریکا توانسته مجوز انتقال بازیکن به ایران را از وزارت خزانه داری امریکا کسب کند. جان اسپنسر، کارپرداز موسسه 540 اسپورت فضای ایران را برای بسکتبالیست های ان بی ای اینگونه توضیح میدهد
ایرانی ها عاشق فرهنگ ما امریکایی های هستند، و بازیکنان ما هم از فرهنگ آنها خوشش شان خواهد آمد... مثل هر کشور دیگری ایرانها هم رسومات خودشان را دارند، همین که با این رسومات را مد نظر داشته باشیم همه چیز حل است... چند تیمی هستند که حقوق بازیکنان را دیر یا کمتر از مقدار توافق شده پرداخت میکنند ولی با کمک نمایندگان این سازمان مشکلات حقوقی در بسیاری از موارد سریع حل شده ... من به همه بازیکنان توصیه میکنم از تیمهایشان راننده و راهنما در خواست کنند تا هم در شهر گم نشوند و هم مشکل ترجمه حل شود... دستمزد متوسط حدود نیم میلیون دلار در سال است که شامل مالیات نمیشود
ایی اس پی ان همین لیگ بسکتبال نصف و نیمه ای را که مناسب تر از لیگ بسکتبال کره جنوبی، اسراییل ، فرانسه، یونان و حتی آلمان برای امریکایی ها توصیف کرده. این یک فرصت بی نظیر است تا فدراسیون بسکتبال ایران به عنوان گرداننده لیگ از وجود این همه بازیکن آزاد سطح بالا در بازار استفاده کند. اکنون که بهترین تیم لیگ ایران منحل شده و وضعیت آینده لیگ در تلاطم است بهتر است مسولین بسکتبال ایران هرچه سریعتر به این خرتوخری سروسامان دهند تا بلکه بسکتبال محروم ایران بتواند از این فرصت طلایی پیش آمده استفاده کند
بازیکنان حرفه‌ای لیگ ان‌بی‌ای رسما به جرگه بیشمار بیکاران آمریکا پیوسته اند. البته نگران آنها نباشید. قرار نیست هیچ کدامشان خانه ها و ماشین هایشان را از دست بدهند. همین این بیکاران میلیونر هستند و قادر هستند از پس هزینه های زندگی‌شان بر آیند. از آن بهتر که تقریبا همه لیگ های بسکتبال دنیا دلشان برای استخدام این بیکاران لک زده است.
کابوس یک سال بازی نکردن، خصوصا برای بازیکنان جوان این لیگ، باعث شده همه به فکر بازی در لیگ های اروپایی بیفتند. اولین بازیکنی که سفرش به اروپا قطعی شد فوروارد جوان تورنتو رپتورز سانی ویمیز بود که به لیگ اسلونیا پیوست. در پس او مایکل پیتریس، تونی پارکر، بوریس دیاو و یواکیم نوا به فرانسه رفتند. برادران گسول در حال مذاکره با بارسلون هستند و درن ویلیامز به لیگ حرفه ای ترکیه پیوست.
باشگاه‌های بسکتبال کمی در دنیا هستند که توان جذب قرارداد های میلیون دلاری بازیکنان ان‌بی‌ای را داشته باشند. وضع اقتصادی خرابِ کشورهای نظیر یونان، ایتالیا و اسپانیا هم به مشکل افزوده است. به این دلیل بسیاری از این بازیکنان با دستمزدهای بسیار پایین تر حاضر به بازی در لیگ های اروپایی هستند. درن ویلیامز که قرارداد سال اینده اش با نتز مبلغی معادل شانزده و نیم میلیون دلار بود حاضر به دریافت تنها دو و نیم میلیون دلار از باشگاه بشیکتاش ترکیه شد تا یک فصل برایشان بازی کند. البته تعداد بازی های این باشگاهی ترکیه ای بسیاری کمتر از یک فصل عادی ان بی ای است.
بیلی هانتز، رییس اتحادیه صنفی بازیکنان لیگ ان بی ای، از حضور بازیکنان این اتحادیه در لیگ های اروپایی حمایت کرد تا چاقوی دیگری در قلب مالکان تیم های ان بی ای فروکرده باشد. البته همه این نقل و انتقالات هم بی دردسر نبوده است. هفته گذشته درن ویلیامز بازیکن جدید باشگاه بشیکتاش متوجه شد که اولین چک دریافتی او از باشگاه قابل تبدیل به پول نیست چرا که مسوولین این باشگاه به دلیل شرکت در گاوبندی های ورزشی به زندان افتاده‌اند و حسابهای بانکی این باشگاه از سوی دادگاه عالی ترکیه مسدود شده است.
کشور سودان یکی از بزرگترین کشورهایی آفریقاست. این کشور از شمال به سرزمین های عربیِ مسلمانشین و از جنوب به کشورهای سیاهپوست نشینِ مسیحی ختم میشه. همین باعث اینجا سالهای جنگ داخلی و درگیری است که منجر به آوره شدن میلیون ها نفر و کشته شدن صدها هزار شهروند بی گناهی سودانی است.
بحر الغزل، منطقه ایست که اکنون در سودان جنوبی واقع شده و در این کشمکش طولانی بیشترین رنج را کشیده. بحر الغزل خانه قومی است به نام دینکا. فیزیک بدنی دینکاها همه آن چیزی است که یک بسکتبالیست میتواند آرزو کند. قد بلند، اندام کشیده، هماهنگی حرکتی اندام علی رغم قد بسیار بلند و توانایی فیزیکی و استقامت فوق العاده. مشهورترین دینکاهایی که تاکنون به ان‌بی‌ای راه یافته اند منوت بول (بلندترین بازیکن تاریخ لیگ و کابوس بلاک شات در دهه هشتاد) و لوال دِنگ (فوروارد تیم شیگاگو بولز) هستند.
لوال دنگ چهار ساله که به همراه خانواده اش از سودان به انگلستان گریخت، اکنون پس از بیست سال به زادگاهش برگشته که تولد کشورش را جشن بگیرد. حضور لوال دنگ در کمپ بسکتبال در جوبا ( پایتخت کشور سودان جنوبی) شور و شعف بسیاری را در بین جوانان دینکا که همگی بلند بالا و کشیده هستند بر انگیخت. اگر چه لوال دنگ اکنون شهروند انگلستان است و در المپیک لندن در تیم بسکتبال انگلستان بازی خواهد کرد و در امریکا کار میکند اما او این کشور تازه تاسیس را خانه خود میداند.
بسکتبال ما با این وضع داره خودشو برای قهرمانی آسیا و کسب تنها سهمیه باقی مانده برای المپیک ۲۰۱۲ لندن آماده میکنه. الان هم خبره رسید که در قرعه کشی بازی های آسیایی تیم ایران با قطر، تایوان و قزاقستان هم گروه شده. مهران حاتمی مربی تیم ملی پس از روشن شدن نتیجه قرعه‌کشی این حرفها رو زده:
در سخت ترین گروه قرار گرفتیم و کار بسیار دشواری خواهیم داشت. این تیم ها با برنامه ریزی دقیق در لیگ های داخلی خود تیم قدرتمندی را تشکیل داده و عازم چین خواهد شد. نمی توان قوی ترین حریف را معرفی کرد چون همه تیم ها قدرتمند هستند.
آقای مربی تیم ملی! گلی به جمالت با این روحیه دادنت. اینجوری که داری به بازیکن‌هات روحیه میدی یک‌وقت نچایی؟ جالبه که گروه الف که تیم های لبنان و کره جنوبی در آنها قراردارند سخت ترین گروه نیست و گروه ایران سخت ترین گروهه. در ضمن اشاره ایشان به برنامه ریزی دقیق لیگ داخلی قطر، تایوان و ازبکستان یعنی ما برنامه ریزی دقیق نداریم. یکی نیست از ایشان بپرسه که تیمسار! همون کسی که چک حقوق شما را امضا میکنه مسئول برنامه‌ریزی برای لیگه. اگر سوالی داره ببر خدمت استاد.
بهتون قول میدم همین الان توی فدراسیون بسکتبال یک گروه تشکیل شده که متن این چس‌ناله ها رو تهیه و تنظیم کنند. همه این حرفها مال اینه که بتونن بگن آقا اگر یک وقت اول نشدیم همش تقصیر گنجیه که تیم مهرام را تعطیل کرد، تقصیر وزارت خراب شدهِ خارجه امریکاست که به حامد و ارسلان ویزای چند بار ورود نمیده، تقصیر سعیدلو و علی آبادیه که گفتن سالن میزنیم بعدش دو دره کردند، تقصیر تقویم قمریه که اینقدر تعطیلی توشه، تقصیر در گنجه است که بازه، تقصیر دم خره که درازه….
برای او آرزوی خوشبختی داریم.
وقتی لیگ تعطیل میشود یعنی چه؟
تمام تماسهای رسمی بین بازیکنان، نمایندگانِ و وابستگان بازیکنان با تیم‌ها بطور رسمی متوقف میشود. بازیکنان حق ندارند از تاسیسات ورزشی تیم‌ها استفاده کنند. هیچ قراردادی بین بازیکنان و تیم‌ها امضا نمیشود. تیم‌ها با هیچ بازیکن آزادی تماس بر قرار نمی‌کنند. تیم‌ها فقط حقوق باقی مانده سال ۲۰۱۱ را پرداخت خواهند کرد اما تمام مزایای جنبی قرارداد‌ها متوقف میشود.
مهمترین مسله‌ای که باعث اختلاف طرف‌های قرارداد است؟
صاحبان تیم‌ها به دنبال تغییر نظام تقسیم درآمدها بین بازیکنان و تیم‌ها هستند. طبق قرارداد قبلی ۵۷ درصد از درآمد لیگ به بازیکنان اختصاص می‌یافت ولی اکنون صاحبان تیم‌ها درخواست کرده اند که درآمدها بطور ۵۰/۵۰ تقسیم شود. دیگر موضوع مورد اختلاف اینست که مالکان تیم‌ها درخواست کرده‌اند که سقف پرداخت حقوق برای هر تیم بدون انعطاف تعیین شود. به این معنی که هیچ تیمی تحت هیچ شرایطی حق ندارد از حداکثر کل حقوق پرداختی از سوی لیگ حقوق بیشتری پرداخت کند.
این مشکلات چقدر عمیق است؟
در مورد تقسیم ۵۰/۵۰ درآمدها که از سوی صاحبان تیم‌ها پیشنهاد شده است، بازیکنان بسیار دلخور هستند. میزان پیشنهادی بازیکنان ۵۴/۳ درصد برای بازیکنان و ۴۵/۷ درصد برای صاحبان تیم‌ها است. اگر صاحبان تیم‌ها این پیشنهاد را بپذیرند در ده سال گذشته هفت میلیارد دلار از دست خواهند داد.
مذاکرات بعدی کی شروع خواهد شد؟
هنوز هیچ تاریخی تعیین نشده است. وقتی در سال ۱۹۹۸ همین مشکل پیش آمد، مذاکرات تا ماه آگست متوقف شد و آنهم فقط برای یک ساعت و نیم ادامه یافت. بی شک هم اکنون مذاکرات پشت پرده‌ای در جریان است تا تاریخ جدیدی برای ادامه مذاکرات تعیین شود.
یارکشی (درفت) امسال ان‌بی‌ای تمام شد. سهم بازیکنان غیر آمریکایی که امسال به تیم‌های این لیگ راه یافتند باز هم افزایش یافت. آما در این میان نامی از ارسلان کاظمی، بازیکن نامدار تیم ملی بسکتبال ما، که اکنون در دانشگاه رایس در تگزاس تحصیل میکند نبود.
طبق قوانین یارکشی ان‌بی‌ای و دانشگاه‌های آمریکا هر بازیکن تنها یکبار شانس ورود به فرایند رسمی یارکشی را دارد. ورود به لیگ حرفه ای‌ان‌بی از طریق فرایند یارکشی مزایای بسیاری نسبت به ورود از طریق عقد قرارداد با یار آزاد (روشی که حامد حدادی از طریق آن به این لیگ راه یافت) دارد. قرارداد های طولانی تر و دستمزدهای بالاتر تضمین شده از جمله مزایای ورود به ان بی ای از طریق فرایند یارکشی است. بسیاری از بازیکنان بر اساس تجربه و توانایی‌هایشان همان سال اول تحصیل نامشان را در کلاه یارکشی ان بی ای انداخته و بخت خود را برای حرفه‌ای شدن می‌آزماید. در این میان بازیکنانی که از یارکشی ان‌بی‌ای بازی میمانند شانس حرفه‌آی شده خود را لیگ‌های اروپایی می‌آزمایند یا راهی لیگ آماده سازی می‌شوند.
آماده بودن یک بازیکن جوان برای شرکت در درفت آن‌بی‌ای به عواملی نظیر مهارت های بازیکن، اندازه‌های، توانایی های فیزیکی و نهایتا به شناخته شدن او توسط کارشناسان امر بستگی دارد. بر خلاف تصور عامه تعداد بازی‌های انجام شده در لیگ ان سی دبل ای یا مقام کسب شده توسط تیم او عامل مهمی در راه‌یابی یک بازیکن به ان‌بی‌ای ندارد.
ارسلان کاظمی با تصمیم به جا، نام خود را برای یارکشی سال ۲۰۱۱ ارسال نکرد و از هم اکنون چشمان کارشناسان مختلف بسکتبال در آمریکا به عنوان یکی از بازیکنانی برجسته برای یارکشی سال ۲۰۱۲ به سمت او خیره شده . لوک وین، کارشناس اسپورت ایلاسترتد، در مطلب اخیر خود ارسلان را به عنوان یکی از بازیکنانی که تیم های آن‌بی‌ای باید از هم اکنون او را زیر نظر داشته باشند نام برده. او در مورد ارسلان اینگونه نوشته:
ارسلان نامش به عنوان اولین بازیکن متولد ایران در دیویژن یک سرزبانها افتاد ولی بازی‌های او برای تیم رایس او را در رادار تیم‌های ان‌بی‌ای قراردد. او یک ریباندر خستگی ناپذیر است و رکورد ریباند‌های دفاعی‌اش در بین تمامی دانشگاه‌های آمریکا دوم است. او همچنین رکورد پانزده‌امین ریباندر حمله را مال خود کرده. قدم اول او بسیار سریع است و قدرت انفجاری پرش ارسلان مدافعین کنفرانس یوآس‌ای را به حدی کلافه کرده که بدون خطا نمی‌توانند او را متوقف کنند. آرسلان کاظمی با ۹۷/۵ درصد پنالتی‌های گل شده دومین بهترین پنالتی زن آموزشگاه‌های آمریکاست.
محمد سعید الصحاف رو یادتون هست؟ اون وزیر صدام که زمان حمله آمریکا به عراق هی میگفت آمریکایی ها با خاک یکسان کردیم و دارن عقب نشینی میکنن و این درحالی بود که هواپیماها و تانک های آمریکایی داشتن بغداد رو شخم میزدن. این ادم نمونه بارز رفتار آدم ها یا مدیریت های که فکر می کنند با انکار کردن یک رویداد اون فاجعه به تعویق می افته
فدراسیون بسکتبال ایران هم با اقتدا به کتاب درسی محمد الصحاف بروز فاجعه در بسکتبال در ایران را از طریق منعکس نکردن اخبار مربوط به منحل شدن مهمترین تیم تهرانی لیگ برتر، مهرام، انکار میکنه. سایت رسمی فدراسیون بسکتبال ایران که گرداننده لیگ برتر بسکتبال ایران است حتی از درج یک خط خبر در این مورد هم دریغ کرده است. اهمیت تیم مهرام برای فدراسیون بسکتبال ایران بر همه واضح و مبرهن است و الان فدراسیون با این خبر جوری برخورد میکنه انکار فاش شدن ان از رسانه رسمی فدراسیون منافع ملی کشور را در خطر میآندازه. این برخورد های بچه گانه خنده دار است. انگار سایت رسمی ان بی ای خبر انحلال تیم لوس انجلس لیکرز را پخش نکند به خاطر اینکه اقای دیوید استرن ممکنه فکر کنه که این خبر که کسب و کارشون صدمه میزنه. بابا مگه ما گفتیم صورت جلسات مسولین سازمان لیگ را چاپ کنید که قضیه را اینقدر لاپوشانی میکنید. مگه ما ازتون خواستیم ریز مکالمات آقای نوربخش و گنجی را بزنید توی سایت که اینجوری قاط زدید
والا من هم موندم که وقتی خود رییس فدراسیون با مطبوعات ورزشی مصاحبه میکنه و در مورد مذاکراتش با مسوولین تیم مهرام حرف میزنه دیگه این قایم موشک بازی ها چیه. از چی میترسین. فکر میکنین اگر چیزی توی سایت فدارسیون نوشته بشه یعنی شما تاییدش کردید. بابا طرف تیمشو جمع کرد و رفت، حالا میخواهد لا پوشانی بکنید یا نه. چیزی عوض نمیشه
«نه چک زدیم نه چونه، والاچونیس اومد توی خونه» ، این شعری بی قافیه ای بود که برایان کلنجلو، مدیر اجرایی تورنتو رپتورز، دیشب در هواپیما در راه برگشتن از نیویورک میخواند و بشکن میزد.
تورنتو رپتوز به مدد قرعه مناسب پنجمین شانس یارکشی را در لیگ ان بی ای داشت. دیشب این تیم یکی از بهترین بازیکنان موجود را به خدمت گرفت. نام او یوناس والاچونیس است. او اهل کشور لیتوانی، قلب بسکتبال شمال اروپا، است. والا چونیس به تایید بسیاری از کارشناس‌های بسکتبال بهترین بازیکن موجود برای یار کشی امسال بود. قد یوناس ۲۱۴ سانته، نوزده سالشه، وقتی دست هاش رو باز میکنه میتونه میدانی به قطر ۲۳۰ سانت رو پوشش بده! فقط همین مشخصات کافیه که از لب و لوچه هر تیمی در ان بی ای آب راه بندازه. قابلیت‌های یوناس به همین جا ختم نمیشه. او شوت زن خیلی خوبیه، پنالتی زدنش حرف نداره، خیلی سریع پیک ان رول میکنه (حتی با پاو گسول مقایسه اش کردن) و نهایتا سرعت حرکتش توی زمین برای بازیکنی به اندازه او باورنکردنیه.
اگر یادتون باشه لیتوانی همون کشوریه که ارویداس سابونیس، سنتر افسانه ای پورتلند و ریماس کورتینایتس، یکی از بهترین شوت زن های راه دور جهان را به ما داده.
البته این بازیکن یک گیرو گاز اساسی داره که اصولا به این دلیله که چهار تیم قبل از تورنتو اون را نکشیدن و نوبت به تورنتو رسید. داستان از این قراره که والاچونیس بر خلاف بیشتر بازیکنهایی که از دانشگاه های آمریکا وارد ان بی ای میشن پیشاپیش بازیکن حرفه‌ایه بوده و با باشگاهش در لیتوانی قرارداد داره. این قرارداد تا دوسال دیگه هم ادامه داره و برای ختم قرارداد این بازیکن باید دو و نیم میلیون دلار بپردازه. دو و نیم میلیون دلار برای تیمی مثل تورنتو رپتوز فقط هزینه برف روبی دور و ور استادیومشومه ولی گیر قضیه اینه که طبق قانون ان بی ای تیم ها حق ندارند بیشتر از نیم میلیون دلار برای انتقال بازیکنی که در یارکشی ان بی ای شرکت کرده پرداخت کنند. همین موضوع باعث شده که احتمالا یوناس والاچونیس حداقل تا سال اینده اجازه بازی در ان بی ای را نداشته باشه.
برایان کلنجلو دیشب در مصاحبه اش گفت که اگه لازم باشه یک سال صبر میکنیم و حتی اماده ایم مربی به اروپا بفرستیم که آماده سازی این جوون را از نزدیک دنبال کنیم. البته اگر لیگ امسال تعطیل بشه از نظر زمان بندی کار تورنتو حرف نداشته. وقتی در سال ۲۰۱۳ دوباره بخوان لیگ را راه بندازند اونوقته که این بازیکن آماده است و میتونه برای رپتورز بازی کنه.
گنجی ، مدیر تیم بسکتبال مهرام در مصاحبه ای اعلام کرد که دلیل اصلی تخته کردن در تیمش اینست که سالن ندارد و این بی آبرویی دیگر برایش قابل تحمل نیست. گنجی زمین میخواهد که سالن بسازد. او زمین در قلعه حسن خوان، فشافویه ، علی آباد اسلام شهر و سر پل سیمان را نمی خواهد . او جایی زمین میخواهد که پدر و مادر پانزده شانزده ساله ها به انها اجازه دهند بیایند بسکتبال تماشا کنند. حرفش منطقی است و مو لای درز دلیلش نمیرود
اما چیزی که گنجی نگفت این بود که چرا همیشه زمین برای برج های مسکونی و اداری دولتی؛ شاپینگ سنترهایی ان چنانی و هزارجور ملک و املاک دیگر در بهترین زمین های شهر وجود دارد ولی برای سالن بسکتبال زمین نیست. گنجی نگفت که چه دست هایی در کار است که آن املاک زمین پیدا کنند ولی بسکتبال زمین نداشته باشد. اگر گنجی این ها را گفته بود به عاقبت آن گنجی دچار میشد
مشکلات سالن سازی در ایران فقط به زمین ختم نمی شود. برای نمونه جایی خواندم که یک دوربین مسخره برای استادیوم آزادی چهار و نیم میلیون دلار خرج برداشته. این دوربین که اصولا یک چیز کرایه ای است و کسی آنرا در سالنی یا استادیومی نصب نمیکند ده برابر قیمت عادی کل سیستم خرج برداشته. الان بسیاری از دانشگاه های آمریکا و موسسات آموزشی برای فیلم برداری حرفه ای از بازی های دانشگاهی ( انهایی که پوشش تلویزیونی در سطح ملی ندارد) از سیستمی استفاده میکنند به نام ترای کستر که سیستم مرکزی آن فقط چهار هزار دلار است و ده دوربین به بهای هر کدام سه تا پنج هزار دلار به آن نصب میشود . کل داستان با نصب و راه اندازی زیر صد هزار دلار آب می خورد. فکرش را بکنید که اگر مهرام میخواست سالنی بسازید که آبرومند باشد با احتساب لف لیسی که در ایران در جریان است همین سیستم صد هزار دلاری لابد برایش بیست میلیون دلار آب میخورد. تصورش را بکنید همین قضیه در نصب زمین، دستگاه ها بسکتبال، صندلی ها و هزار و یک موضوع دیگر در جریان بود. تازه همه این ها به کنار ، کجای دنیا سالن بسکتبال فقط سالن بسکتبال است که ایران دومیش باشد. سالنی که ساخته میشود باید کاربری های دیگر هم داشته باشد تا سود آورد باشد. وقتی نمی توانیم یک اسکای کم را در استادیوم آزادی سر پا نگهداریم چطور میتوانیم یک سالن بسکتبال مدرن را بچرخانیم. برای اداره کردن سودمند یک سالن بسکتبال مدرن به مشاغلی نیاز است که بسکتبال ما حتی اسم آنها را نشنیده است
مهرام حرفه ای ترین تیم ماست ولی ما از ورزش حرفه ای فقط توپ زمین زدن و پول کلان گرفتن را آموخته اییم