یانیس در عمرش حتی سه روز هم نبود که در کنار یکی از اعضای خانواده اش نباشد. شاید فقط هنگامی که برای مسابقات جوانان سفر می‌کرد چند روزی از خانواده دور بود. هرگز در عمرش نشده بود که در کنار برادرانش نخوابد. یانیس دلش برای روزهایی که با برادرانش دو ساعت سوار اتوبوس می‌شدند تا برای چند ساعت در زمین بسکتبال بدوند و بعد که به خانه برگشت مادرش از او بپرسد «امروز چکار کردی،‌روز خوبی داشتی» تنگ شده بود.

او دچار چیزی بیشتر از دلتنگی برای خانه و خانواده اش شده بود. برای اولین بار در عمرش رنج تنهایی را حس می‌کرد. انگار گم شده.

شخصیت یانیس یک وجه بسیار جدی هم داشت،‌ وجهی که می‌خواست اثبات کند که به آن جمع تعلق دارد. او می‌خواست بهترین باشد. برای او اهمیتی نداشت که اولین بازی رسمی او در ان بی ای در مدیسون اسکوير گاردن در برابر کارملو انتونی است. کارملو انتونی که در آن دوران یکی از بهترین‌های لیگ بود.

یانیس هجده ساله، جوان ترین بازیکن در ان بی ای، از سرمربی خواست او را مدافع کارملو آنتونی قرار دهد.

صبح روز بازی سی ام اکتبر ۲۰۱۳، یانیس مدام تکرار می‌کرد:« نیکس! نیویورک نیکس! کارملو آنتونی!» یانیس دور و اطرافش را نگاه می‌کرد انگار می‌خواست این لحظه در حافظه اش حک شود و کوچکترین جزییات را به یاد داشته باشد. اینکه جوراب ان بی ای به پا کرده و یونی فرم ان بی ای به تن دارد هنوز برایش به عنوان یک واقعیت جا نیفتاده بود.

ساماراس،‌ نخست وزیر یونان، یانیس و خانواده اش را به قصر ماکسیموس،‌ که از سال ۱۹۸۲ اقامتگاه رسمی رییس دولت یونان است، دعوت کرد. باور کردن اینکه خانواده انته تکومپو که هنوز بیشتر اعضای آن بطور غیر قانونی در یونان زندگی می‌کند به قصر حکومتی دعوت شدند برای همه آنها سخت بود. قصر دولتی که چند ماه پیش از دادن شهروندی به دو نفر از اعضای همین خانواده طفره می‌رفت.

قصر ماکسیموس در مرکز شهر آتن، جنب میدان سینتاگما، نزدیک فروشگاهی بود که یانیس و دوستانش برای بازی کردن با پلی استیشن به آن می‌امدند. این بنا به سبک کلاسیک یونانی با ستون های بلند و بالکن با ابهت ساخته شده. ماکسیموس مالک این قصر یکی از سرمایه داران یونان بود.

قدم زدن روی پله های این قصر برای یانیس بسیار غریب بود. اپنهایمر به یاد می‌اورد که یانیس به او گفت:« این قصر سمبل همان کشوری است که مردمش عکس ما را شبیه میمون می‌کشیدند،‌ من هرگز فراموش نخواهم کرد»

هر چه اسکاوت های بیشتری برای ارزیابی یانیس به یونان می‌آمدند ارزیابی واقعی او پیچیده تر می‌شد. سطح رقابتی که یانیس در آن حضور داشت اینقدر پایین بود که به سختی می شد تصویر کرد که چنین بازیکنی در چارچوب رقابتی ان بی ای کجا خواهد بود. حتی زیواس هم خودش شبیه مربیانی که آمریکایی دیده بودند نبود. یکبار زیواس با موتور آمد و شلوار جین سنگ شور به پا،‌ تی شرت به تن و کتونی به مشکی به پا داشت. زیواس گفت:« یک بار یکی از اسکاوت ها به من گفت این بساطی که اینجا راه انداختی مثل مسابقه دبیرستانی مایه خنده است، یک بار هم یکی از مدیران ان بی ای گفت به جای ما باید مربیان دانشگاه می‌امد بازی این دبیرستانی ها را تماشا می‌کردند،‌اینها خیلی خیلی فاصله دارند تا بازیکن بشن، حداقل سه سال کار لازمه»

در نوامبر ۲۰۱۲ کورنل داوید، یکی از اسکاوت‌های ان بی ای، نام یانیس را از اسکاوت‌های اروپایی شنید. از توصیف‌هایی که از جوان می‌شنید چیزی دقیقی دستگیرش نشد. حرف‌هایی که از یانیس می‌شنید اطلاعات زیادی به همراه نداشت. خیلی از این نوع حرف‌ها زود از سر و صدا می‌افتد اما کورنل که آن روزها با فینیکس سانز کار می‌کرد ماجرای عجیب یانیس توجهش را جلب کرد. برای او عجیب بود که چطور ناگهان نام این بازیکن هفده ساله را برای اولین بار شنیده است.

بعضی از بازیکنان آینده دار برای ان بی ای در سیزده سالگی شناسایی می‌شوند. این سنی بود که یانیس تازه بسکتبال را جدی شروع کرد. داوید که بعدها مسئول بازیکن یابی تیم میلواکی باکس شد، برایش عجیب بود که چطور نام یانیس اینقدر دیر به گوش اسکاوت‌ها رسید. داوید گفت:« بازیکنان آینده دار عموما آنهایی هستند که در مسابقات نوجوانان و جوانان اروپایی حضور داشتند»

سوفو با بازیکنان یونانی دیگر تفاوت زیادی داشت. نه بخاطر رنگ پوستش بلکه بخاطر اندازه فیزیکی‌اش. او از همه بازیکنان هم پست خودش سنگین تر بود و به راحتی می‌توانست زیر حلقه به هر دفاعی غلبه کند. فوتیو کاتزیکاریس، مربی سابق یانیس در تیم ملی یونان گفت:«اینکه سوفو در تیم ملی یونان بازی می‌کرد برای این تیم اهمیت داشت.»

یانیس و سوفو با هم دوست شدند و او یانیس را تشویق کرد که بیشتر کار کند. یانس از اینکه سوفو تا این حد محبوب است در عجب بود. استفانو ترییاتافیلوس، آنالیست بسکتبال یونان که اکنون کمک مربی المپیاکوس است، گفت:«سوفو محبوب ترین بازیکن بسکتبال یونان بود، همه عاشق او بودند»

اما نه همه.

الیاس پاناجیوتاروس، مسئول روابط عمومی حزب سحرگاه طلایی، در سال ۲۰۱۲ در مصاحبه ای با شبکه محلی گفت:«‌از نظر ما شورتزناتیس یونانی نیست،‌ از نظر نژاد یونانی او یکی از ما نیست» . مجری برنامه از او پرسید:« آیا شما نژاد پرست هستید یا فقط با مهاجرت غیر قانونی به یونان مخالف هستید؟»

پاناجیوتاروس:« اینکه به نژاد مشخص یونانی باور داشته باشیم چیز غلطی نیست»

مجری:« ببخشید! این حرف خط مشی نژاد آریایی است»

پاناجیوتاروس:« ترا به خدا بس کنید. دوست دارید ما یونانی ها چی باشم؟ ما نباید سگ پیکینز را با سگ نژاد لابرادور قاطی کنیم. خدا آنها را این شکلی آفریده، و آنها باید همینطور که آفریده شدند باقی بمانند. سیاه، زرد یا قرمز بودن افتخار آنها است ولی نباید آنها را با یونانی ها قاطی کرد. آنها یونانی نیستند»