اون قدیمها که اورکات داشتیم بسه که دیدیم که آدمهای بی ربطی دارند پروفایل ما رو چک میکنند به این نتیجه رسیدیم که این جور زندگی عاقبت ندارد، بعدش مثل نونهالان این مرز و بوم کله کردیم توی مای اسپیس. سه سوت بیشتر نگذشت که فهمیدیم اینجا جای مای مو خاکستری ها نیست. توی همین حال و روز بودیم که فرزند قوم موسی به دادمان رسید و ما را کشید توی صورت کتاب . چیزی نگذشت که برای خودمان فیس بوک باز سنگینی شدیم. توی همین حال رو روز بودیم که دیدم از گوگل آباد وحی نازل شد که چه نشسته ایند که مگابایت مگابایت زمین ملک گوگل پلاس را به خودمانی ها واگذار میکنیم. ما هم از انجایی که خودمانی هستیم دو سه جریبی برای خود از این زمین مجازی مال خود کردیم ؛ بی انکه بدانیم چیست و کیست و چه میکند
الان که مدتیست در گوگل پلاس، پلاس هستیم سر در آوردیم که چه کارهایی شایسته ای میشود با این بساط جدید کرد که در فیس بوک عذاب علیم به همراه دارد. یکی از این کارها راه انداختن کنفرانس ویدیوی با امتی است . به فکرم افتاد شاید خوانندها این وبلاگ عشقشان بکشد که در یک کنفرانس ویدیویی بسکتبال بلغور کنند و به قول خارجی های گیگ اوت راه بیندازیم
اگر عضو گوگل پلاس هستید که هیچ اما اگر نیستند برایم ایمیل بزنید که برایتان دعوتنامه با جلد شمیز بفرستم . شاید روزی در گوگل پلاس موفق به دیدارتان بشوم