اما بخش دیگری که همه را به فکر فرو برده ( اگر شما جز انهایی هستنید که به فکر فرو نرفته اید، همین الان به فکر فرو بروید) این بود که برای اولین بار در تاریخ بسکتبال جهان تعداد ریباند های یک تیم از تعداد امتیازات تیم در پایان بازی بیشتر بود! تیم ملی ایران در برابر چین تایپه شصت بار توپ را ریباند کرد ولی در پایان با امتیاز چهل و نه برنده میدان اعلام شد
ممکن است فکر کنید که چه ایرادی دارد، ریباند که چیز خوبی است ، هر چه بیشتر بهتر. آیا میدانید این ریباندها همان شوتهایی است که زده ایم و گل نشده. بیست و سه ریباند حمله همان شوتهایی است که گل نشده است. حامد افاق در بیست و شش دقیقه ای که بازی کرد ده شوت سه امتیازی زد که هیچ کدامش گل نشد، مهدی کامرانی پنچ شوت سه امتیازی زد که هیچ کدام گل نشد. این ریباند ها همین سه امتیازی هایی است که به در و تخته میخورد
البته اگر این شوتهای گل نشده باعث بشه که موتور کامرانی و افاق در بازی های بعدی روشن بشه، این فستیول شوتهای در و تخته ای که امروز راه انداختیم در مجموع به نفعمان خواهد بود .باید منتظر شد و دید