خیلی از ما ایرانی ها آمریکا را از طریق فیلم های هالیودی که اونم همیشه یا لوس آنجلس، شیکاگو و یا نیویورک رو نشون میدن میشناسیم. حتی اگر به آمریکا سفر کرده و یا در آمریکا زندگی کنیم، به احتمال زیاد در یک شهرهای خیلی بزرگ سفره مون رو پهن کردیم. شهری که پر از اتوبانهای خرکیه، یه عالمه ساختمونهای سر به فلک کشیده داره و مردمش از هر رنگ و نژاد هستند. این فقط یک روی سکه آمریکاست. من، به خاطر نوع شغلم، آمریکا رو با دیدن شهر های کوچک و بی نام و نشون شناختم. شهرهایی که توش یک پله برقی هم نیست. شهر هایی که بلند ترین ساختمونش پنج طبقه است. شهرهایی که تفریح جووناش اینکه که برن توی مزرعه‌ها برای گاو های بدبخت جفت پا بگیرن تا گاو بدبخت بخوره زمین و نتونه بلند‌شه و سرگرمی بزرگتر‌ها اینکه که جمعه شب ها جمع بشن توی سالن لوتو (همون دبلنای خودمون) و هی شماره بخونن و بگن خط یا خونه! خیلی ها معتقدن آمریکای واقعی همین جاهاست.
شهر پروو در ایالت یوتا یکی از این شهرهاست. کل جمعیت این شهر حدود صد هزار نفره (فکر کنم الان جمعیت شهرک اکباتان به تنهایی صد هزار نفر باشه). بیشتر جمعیت این شهر متعلق به یک فرقه بسیار محافظه کار مسیحیه به نام ال دی اس. که تازه خودش یک شاخه ای از فرقه مورمونِ که اونم یه نوعی از دین مسیحه. مردم این شهر برای اینکه یه وقت بچه هاشون به راه ناصواب نیافتن آومدن براشون همونجا یک دانشگاه اساسی هم زدن. دانشگاه بریگهام یانگ که در سال ۱۸۷۵ در این شهر تاسیس شده قدیمی ترین آموزشگاه مذهبی دین ال دی اس در جهانه. همه دانشجویانی که وارد این دانشگاه میشن باید یه مرامنامه امضا کنند که شامل نفی روابط جنسی قبل از ازدواج، عدم استعمال الکل-سیگار-مواد مخدر، استفاده از لباس های پوشیده به نوعی که توجه جلب نکند… این دانشگاه برای خودش یک جور حوزه علمیه است که فقط دانشجویانش انگلیسی حرف میزنن. تازه همه دانشجویان این دانشگاه باید تعهد بدهند که قبل از پایان دوره تحصیلشون دو سال برند اینور اونور دنیا به عنوان مبلغ مذهبی مخ مردم رو بزنند. میت رامنی، نامزد ریاست جمهوری آمریکا و رقیب باراک اوباما و دنی اینج، مدیر اجرایی تیم باستن سلتیکس از معروف ترین کسانی هستند که در این حوزه علمیه درس خوندند.
بله دوستان، همه دانشگاه ها و مدارس آمریکا مثل برنامه های که در فیلم آمریکن پای دیدین نیست، اونجا هم جاهای داره که دو تا سور میزنه به حوزه علمیه شهید شاه آبادی.
در بین بسکتبال دوستان دنیا نام این مدرسه یک هفته ای هست که بر سر زبانهای افتاده. تیم بسکتبال این دانشگاه در حال حاضر در رده اول رقابت های دیویژن یک دانشگاه های آمریکا قرار داره و بالاتر از دانشگاه های مثل دوک، اوکلاهوما، کنتاکی و بیلور قرار داره. موضوعی که باعث شد نام این دانشگاه بیشتر سر زبونها بیفته اینه بود که رییس دانشگاه در هفته گذشت طی یک بخش نامه برندون دیویس، ستاره این تیم رو بدلیل تخطی از مرامنامه دانشگاه برای تمام فصل از تیم اخراج کرد! البته در این بخشنامه جزییات تخطی ذکر نشده بود ولی داستان از این قرار بوده که این جوون ظاهرا داشته با یک دختر خانمی زیر آبی میرفته (این هم از اون واژه های کوچه بازاری دهه شصت - بروز نبودن منو به خوبی خودتون ببخشید) و خبرش به گوش مربی تیم و نهایتا رییس حوزه علمیه میرسه. بدون این بازیکن تقریبا شانس دیگه ای برای این دانشگاه برای صعود به شانزده تیم نهایی نمانده است ولی ناموس این دانشگاه در گروی اجرای تمام و کمال این کیفر است. از قرار معلوم، از دید روسای این آموزشگاه زیر آبی رفتن با جنس مخالف آنهم قبل از ازدواج از جمله گناهان کبیره است چون تاکنون کسی برای پا در میانی پا پیش نگذاشته.
نتیجه اخلاقی: آگر بسکبتالیست هستید و جز فرقه مورمون زیر آبی نروید، اگر هم خواستی بروید یک جوری بروید که ترکمون نزنید به بهترین تیم بسکتبال در بهترین لیگ آموزشگاهی در دنیا.
نتیجه توریستی: آگر خواستید برین آمریکا ترجیحات برین همون جاهایی که توی فیلم‌هاشون نشون میدن، چون خود آمریکایی ها هم به این نتیجه رسیدن که نشون دادن جاهای دیگه امریکا خیلی به صرفه اشون نیست.
