یک بازیکن تا چه اندازه در اخراج مربی تیم نقش دارد

مدیریت اجرایی تیم لوس انجلس لیکرز دیروز صبح اعلام کرد که بدلیل نتایج ضعیف تیم در فصل جاری تصمیم به برکناری مایک براون سرمربی تیم گرفته است. جدا از شکست پیاپی در بازی های پیش فصل لوس انجلس لیکرز در پنج بازی اول فصل چهار بازی را به تیم های کنفرانس غرب باخت. در حال حاضر این تیم در حال مذاکره با فهرستی از مربیان است که در بین انها نام مایک دی انتونی  ( مربی برکنار شده نیویورک)‌،‌  جری اسلون (‌مربی برکنار شده یوتا)‌، نیت مک میلان ( مربی برکنار شده پورتلند) و در نهایت فیل جکسون ( مربی بازنشسته لوس انجلس لیکرز)‌ دیده میشود۰

مایک براون که یکبار با تیم کلیولند کولیرز به فینال ان بی ای راه پیدا کرد و یکبار هم جایزه بهترین مربی سال را از آن خود کرد اکنون مورد غضب لیکرزهاست . اگر چه تصمیم اخراج این مربی از سوی مدیر اجرایی تیم و مدیرعامل لوس انجلس لیکرز اعلام شد اما بسیاری بر این عقیده هستند که کوبی برایانت ابر ستاره این تیم در نهایی شدن این تصمیم نقش تعیین کننده داشته است. مستقل از اینکه کوبی برایانت چقدر در اخراج شدن براون موثر بوده یا نبوده تاثیر ابر ستاره ها بر نحوه استخدام سرمربی در تیم های ان بی ای انکار نشدنی است و تاریخچه درازی دارد. دو سال پیش جری اسلون ، مربی کهنه کار یوتا، در پایان کشمکش طولانی (در حد اینجا یا جای منه یا جای عوضی) با درن ویلیامز ستاره این تیم استعفا داد. سال گذشته مایک دی انتونی، مربی پرآوازه تیم ملی امریکا، با سرشاخ شدن پنهانی با کارملو انتونی از این تیم اخراج شد۰ اگر چه کوبی برایانت در مورد نقشش در این تصمیم اظهار نظری رسمی نکرده است ولی نباید شک کرد که در این تصمیم دخیل بوده.

ایا یک بازیکن حق دارد در تصمیمات مدیریت اجرایی باشگاه برای استخدام یا اخراج مربی تاثیر گذار باشد یا نه؟   

اگر به این سوال سطحی نگاه کنیم اولین چیزی که به ذهنمان میآید عبارت « بازیکن سالاری» است. به این معنا که بازیکن یک تیم که درواقع باید فرمانبر از مربی تیم باشد به فرمانده تیم تبدیل شود و نقشه های مربی را نقش بر آب کند. این موضوع که یک بازیکن شاخص ، مثل کوبی برایانت، در تصمیمات مدیریت ارشد باشگاه موثر است زوایای دیگری هم دارد که شاید به اندازه واژه بازیکن سالاری منفی و غیر منطقی نباشد. خودتان را به جای مدیر اجرایی تیم لوس انجلس لیکرز بگزارید. وظیفه اصلی این شما اینست که تیمتان را به شکلی مدیریت کنید تا در پایان فصل جام قهرمانی را بالای سر ببرید . تنها در این صورت است که باشگاه لیکرز به عنوان موفق ترین باشگاه بسکتبال در آمریکا میتواند طرفدارانش را راضی نگهدارند. این مدیر برای رسیدن به هدفش چند منبع مختلف در اختیار دارد. بازیکن، کادر مربیگری،‌ امکانات سخت افزاری، کادرپزشکی و غیره و هر کدام از  این منابع هزینه ای دارد که تیم برای ان بودجه ای در نظر گرفته است. اگر یک تیم ورزشی را به یک ماشین تشبیه کنیم ،‌هدف مدیر تیم تنها هنگامی محقق میشود که همه این منابع مانند چرخ دنده های این ماشین هماهنگ با هم کار کنند. وقتی که تیم به درستی کار نمیکند شما باید چرخ دنده ها را تعمیر یا تعویض کنید. برای عیب یابی یا تعمیر این چرخ دنده ها شاید همیشه وقت کافی وجود نداشته باشد فلذا شما تصمیم به تعویض یکی از چرخ دنده ها میگیرید. اما کدام چرخ دنده را میتوان عوض کرد تا کمترین تاثیر منفی را بر کارکرد روزانه ماشین داشته باشد و  بتوان جایگزینی بهتر برای ان در بازار تهیه کرد؟ وقتی تیمی نزدیک صد میلیون دلار برای جذب بازیکن های پول خرج کرده که مشابه یا بهتر از انها در بازار نیست چگونه میتوان بازیکنان را عوض کرد. اینجاست که برکناری مربی،‌ که حد اکثر شش یا هفت میلیون دلار برای تیم هزینه داشته از اخراج بازیکنی که قراردادی پنجاه میلیون دلاری را یدک میکشد عاقلانه به نظر میرسد. وقتی در بازار فعلی مربی گری در امریکا مربیانی وجود دارند که سابقه و شایستگی های بیشتری از مربی اخراج شده دارند اخراج مایک براون نه تنها ساده بلکه عاقلانه هم به نظر میرسد۰    

نظر شما چیست؟

بسکتبالیست های ان بی ای چقدر مالیات میدهند؟

بازیکنان شاغل در ان بی ای چه در آمریکا چه در کانادا مشمول پرداخت مجموعه ای عریض و طویل از مالیاتهای مختلف هستند. این مالیات ها بر اساس قوانین مالیات های عمومی این دو کشور  محاسبه و اخذ میشود و هیچ ربطی به لیگ آن بی ای، گردانندگان آن و جیب دیوید استرن ندارد. اگر چه نظام مالیاتی کانادا ( برای تیم تورنتو رپتورز) و آمریکا (برای بقیه تیم ها) تفاوتهای دارد اما ساختارشان در واقع یکسان است . منتطق این دو نظام مالیاتی اصولا این اصل استوار است که کسی ثروتمند تر است باید بیشتر مالیات بدهد. این مالیات ها بصورت فدرال، ایالتی/استانی، شهر و منطقه ای اعمال میشود و بسیاری از ایالت های امریکا برای شهروندانشان معافیت های مالیاتی برای یک یا چند نوع مالیات تعیین کرده اند  

یک ورزشکار چه نوع مالیات هایی پرداخت میکند

مالیات ملک: این نوع مالیات که در ایران به عنوان عوارض نوسازی شناخته شده در امریکا بر اساس ارزش جاری ملک محاسبه میشود و سالیانه هزینه ان از سوی صاحب ملک به شهرداری یا ایالت محل اقامت پرداخت میشود. این مقدار از یک درصد تا پنچ درصد ارزش ملک در سال است. با توجه به اینکه ملکی که سند ان به نام ان ورزشکار است در چه ناحیه شهرداری قرار دارد این درصد کم و زیاد میشود. با توجه به اینکه بسیاری از این ورزشکاران مالک خانه ها چند میلیون دلاری هستند مالیات امکاشان سر به فلک میزند

مالیات وسایط نقلیه: یکی از دیگر اقلامی که ورزشکاران حرفه ای به ان علاقه خاصی دارند اتومبیل های گرانقیمت است . در آمریکا برای تمدید اعتبار پلاک اتومبیل سالیانه هزینه ای ثابت ( مستقل از مدل اتومبیل ) به اداره راهنمایی و رانندگی پرداخت شود

مالیات فروش: در ایالت های بسیاری در آمریکا و همچنین استان انتاریو ( خانه تورنتو رپتورز) مالیات فروش وجود دارد. مالیات فروش بصورت درصدی مشخص از بهای کالاهایی که خریداری میشود محاسبه شده و به قیمت ان محصول افزوده میشود. ایالت انتاریو با سیزده درصد مالیات فروش در بین همه جاهایی که تیم های بسکتبال ان بی ای دارند در رده گران ترن مکان قرار دارند. این مالیات به این معناست که اگر اندره بارنیانی ( سنتر تورنتو رپتورز) اتومبیلی به بهای سیصد هزار دلار خریداری میکند؛ در واقع هزینه پرداخت شده از سوی او سیصدو چهل هزار دلار است که چهل هزار دلار آن مالیات است

مالیات ارزش افزوده: اگر یک ورزشکار دارایی منقول یا غیر منقولی را داشته باشد و ارزش ان بالا برود، در هنگام فروش آن دارایی بر اساس بهایی افزوده شده ان دارایی مشمول پرداخت مالیات میشود. برای مثال اگر لبرون جیمز سهام تیم لیورپولش را بفروشد و صد میلیون دلار سود کند، او بر اساس ان صد میلیون دلار مالیات پرداخت خواهد کرد

مالیات بر درآمد: این مالیات که عموما بزرگترین بخش مالیاتی یک ورزشکار حرفه ای را تشکیل میدهد بر اساس درآمد سالیانه یک بازیکن از منابع مختلف تعیین میشود.یک وزرشکار معمولی در ان بی ای عموما از دو منبع اصلی کسب در امد میکند. اولین منبع دستمزد پرداخت شده از سوی تیمش براساس میزان قراردادش با تیم است و دومین منبع از طریق فعالیت های تبلیغی ( اِندورسمنتز) که آن بازیکن با شرکت ها و سازمان های مختلف دارد تامین میشود. طبیعتا منابع درآمدی ابرستارههای ان بی ای بی نهایت فراوان و بسیار پیچیده است که همین فرصتی به دستشان میدهد که از زیر مالیات فرار کنند. پس از تعیین میزان درآمد سالیانه یک بازیکن اداره مالیات امریکا بر اساس جدول پله ای مالیاتی درصد مالیات یک بازیکن را تعیین میکند. بالاترین پله مالیاتی در آمریکا میزان 35 درصد مالیات برای درآمدهای بالاتر از 388 هزاردلار در سال است که تقریبا همه بازیکن های ان بی ای در این پله مالیاتی قرار میگیرند

روش رایج بین بازیکنان ان بی ای برای کاهش یا فرار از مالیات

انچه که ما در ایران به آن زیر میزی میگویم در آن بی ای تقریبا وجود ندارد اما این معنی نیست که این ورزشکاران راهی برای فرار از مالیات ندارند. در کشور آمریکا رسم است که ثروتمندان با استخدام وکلای مالیاتی با استفاده از سوراخ سنبه های قانونی و روش های ابتکاری راهی برای فرار از مالیات بیابند. فرار از مالیات مختص به ورزشکاران نیست. در این گزارش که در نشریه مالی بلومبرگ آمده است که میت رامنی، نامزد ریاست جمهوری امریکا چطور بصورت قانونی از سال 1996 تا سال 2009 یک سنت مالیات پرداخت نکرده است. روش رایج بین بازیکنان ان بی ای برای فرار قانونی از مالیات به این صورت است که این بازیکنان تحت عنوان شخصیت حقوقی با باشگاه ها قرارداد میبندند و کل درآمد ناشی از قراردادشان و دیگر منابع کسب در آمد را به عنوان درامدهای یک شرکت اعلام میکنند. این کار چند مزیت دارد . مزیت اول اینکه در قانون مالیات های آمریکا مالیات بر درامد شرکت ها مانند مالیات بر درامد اشخاص محاسبه نمیشود و عموما درصد مالیات کمتری نسبت به مالیات فردی است. مزیت دوم اینکه بسیاری از هزینه های یک ورزشکار شامل هزینه های تمرینی، جابجایی، خوراک ، تبلیغات و اصولا هر چیز دیگری که به عنوان هزینه های گرداندن یک کسب و کار عادی قابل قبول است از درامد کاسته میشود و به این شکل میزان قابل مالیات کاهش میابد. همچنین بسیاری از وزرشکاران شرکتشان را در ایالت هایی که مالیات بر درامد شرکتی ندارد تاسیس میکنند تا با انتقال درامدشان به ان شرکت مالیات پرداخت نمیکنند. ورزشکارانی که شرکت تاسیس میکنند تمامی داراییشان از اموال شرکت است و به این صورت مالیات بر درآمد شخصی شان بسیار پایین میآید. طبق قانون مالیاتی آمریکا این روش ها کاملا قانونی و پذیرفته شده است

در هفته اول چه گذشت؟

هفته اول لیگ ان بی ای با فرازها و نشیب های فراوانی همراه بود . اتفاقی در آن افتاد که کسی انتظار نداشت ( باخت پیاپی لیکرز) و همچنین اتفاقاتی در ان رخ داد که که همه انتظار داشتند ( پیروزی میامی  بر باستن) اما این سه رویداد زیر مهمترین رویدادهای هفته بود۰ 

از ریش بترس

وقتی نیویورک اجازه داد جرمی لین به هیوستون برود  بین طرفداران نیویورک دودستگی افتاد. عده ای میگفت که این بازیکن ارزش ان همه پول را ندارد و همان بهتر که ریموند فلتون را آوردیم. دسته دیگر متعقد بودند که جرمی لین ارزش این پول را داشت و مدیریت نیکس حماقت کرد که گذاشتند جرمی لین برود. درست یا غلط بالاخره جرمی لین گارد راس فیکس تیم هیوستن راکتز شد .از طرف دیگر وقتی جیمز هاردن با ان قرار داد چاق و چله  از اوکلاهوما به هیوستن میاید خیلی از اوکلاهومایی ها شاکی بودند که چرا جیمز هاردن اینقدر پول پرست است. همه این حرفها به کنار اکنون جرمی لین و جیمز هاردن به عنوان پست یک و دو در تیم هیوستن کلید دارد زمین عقب این تیم هستند. در هفته گذشته هیوستن در هر دو بازی اش در برابر دیترویت و اتلانتا به پیروزی رسید و در این پیروزی جیمز هاردن در بازی اول ۳۷ امتیاز در بازی اول و  ۴۵ امتیاز در بازی دوم ، که بالاتری رکورد در سابقه بازی این بازیکن است، رادر تیم های غرب را به هم ریخت. نقش جرمی لین با پاسهای منجر به گل به جیمز هاردن انکار ناکردنی است. به نظر میرسد در پایان هفته اول لیگ زوج جرمی لین- جیمز هاردن به قوی ترین ترکیب گارد در ان بی ای تبدیل شده اند۰

چی میخواستیم چی شد

لوس انجلس لیکرز که در تابستان گذشته یکی از بهترین سنتر های لیگ را در اختیار گرفت خود را آماده میکرد تا به فینال ان بی ای بازگردد. با داشتن دوایت هاوارد و استیو نش طرفداران لیکرز جان تازه ای گرفتند اما با هشت باخت در بازی های پیش فصل و سه باخت پی در پی در بازیهای فصل عادی، که درد آور ترین آن به تیم کلیپرز بود، اعصاب طرفداران لیکرز را به ریخته اند. برخی این وضع خراب را به وضعیت سلامتی یک خط در میان استیو نش ربط میدهند، عده ای انرا به گردن مایک براون و سیستم جدید حمله ای اش موسوم به پرینستون میاندازند و حتی تعدادی هم هستند که نیمکت ضعیف لیکرز را شایسته این تیم پر آوازه نمیدانند. اگر چه فصل ان بی ای بسیار طولانی است و با سه باخت نمیتوان در مورد هفتاد و نه بازی دیگراظهار نظر کرد اما مایک براون از هم اکنون در صندلی داغ نشسته است. کوبی برایانت برای دفاع از وضعیت تیمش در در صفحه فیس بوکش نوشته که تشکیل یک تیم جدید یک فرایند است و یک شنبه رخ نمیدهد۰

آسمان نیویورک کمی تا قسمتی ابری به همراه بارش سیل اسای سه امتیازی

علی رغم اعلام وضعیت اضطراری در نیویورک و خاموشی های فراگیر در منهتن، بازی دوم تیم نیویورک نیکس بر گزار شد . در این بازی که تیم شهر سیل زده با قهرمان فصل قبل روبرو میشد ، نیویورکی ها باران سه امتیازی را بر سر گرمای میامی فروریختند. کارملو آنتونی، ریموند فلتون، جی ار اسمیت، جیسون کید و استیو نواک و حتی رشید والاس که از گور برگشته بود هر کدام سهمی در ۱۸ سه امتیازی به ثمر رسیده در این بازی داشتند. بازیکنان میامی که میدیدند امشب شب نیویورک است راهی جز تسلیم نداشتند.  پیروزی شیرین بر قهرمان فصل قبل چیزی بود که نیویورکی ها در این زمان سخت به آن احتیاج داشتند اما تحلیل گران نیویورک معتقتند نباید این هجده سه امتیازی را دستاویزی برای موفقیت در مرحله حذفی قرار داد. نیویورک نیکز هنوز باید خلا امتیاز آوری از زیر حلقه و روی خط پنالتی را پر کند و سلامت سوال برانگیز اماری استودمایر کمکی به بازی پشت به حلقه این تیم نخواهد کرد۰

پیشنهاد بی شرمانه

موضوع از اینجا شروع شد که مریم طوسی قهرمان دو میدانی زنان ایران در صفحه فیسبوکش به خبری اشاره کرد که در رسانه های رسمی ورزشی کمتر انعکاس یافت. خبر در مورد مشکلات زهره صابری سرپرست یکی از تیم های بسکتبال زنان در تهران بود. وقتی که او به شرکت ها و سازمانها مراجعه میکند تا حمایت مالی این آنها را برای گرداندن تیمش طلب کند صاحبان این شرکت ها پیشنهادهای بیشرمانه ای را به او مطرح میکنند. جزییات قضیه را در اینجا بخوانید اما کلیات موضوع از این قرار است که صاحبان شرکت ها از زهره صابری خواسته اند که  خودش و بازیکنانش در میهمانی های صاحبان شرکت حضور پیدا کنند و با این آقایان مهربان تر باشند تا ازپشتبانی مالی لازم بر خوردار شوند

این خبر در صفحه فیسبوک مریم طوسی انگیزه ای شد که بیش از صد نفر درباره ان اظهار نظر کردند. تقریبا همه اظهار نظرات در حد غرغرهاییست که در تاکسی های خطی میدان رسالت تا بنی هاشم سالها شنیده ایم. چیزهایی از این دست: خاک بر سر مدیران این مملکت؛ مسولین کجان؟ ای  بی شرفها؛ درود بر تو بانوی با شرف اریایی؛ باید این جور آدمها را افشا کرد؛ کوروش بیدار شو که از ایرانت هیچی نمونده؛ تازه این یکی ازتربیتهای جمهوری اسلامیست از وقیحترهاش خواهیم دید

مشکل کجاست؟

در ورزش ما واژه حرفه ای شدن به دلیلی که هنوز برای من ناشناخته است با واژه های پیشرفت و ترقی مترادف شده است. همه میخواهند لیگ ها حرفه ای راه بیاندازند بی انکه به این نکته توجه کنند که ورزش حرفه ای اصولا بر پایه یک بیزنس کیس یا طرح کسب و کار پایه ریزی میشود . طرح کسب و کار به این معناست که محصولی یا خدماتی  تولید شود که مشتری یا مخاطب حاضر است بابت آن پول پرداخت کند. وقتی مشتری حاضر شد بابت محصول یا خدماتی که دریافت میکند پول پرداخت کند انوقت است  که این کسب و کار میتواند گردش مالی داشته باشه. ورزش بانوان در ایران به دلیل مشکلات ناشی از قوانین و عرف جامعه چگونه میخواهد محصولی یا خدماتش را به دست مشتری برساند؟ وقتی که پخش تلویزیونی مسابقات ورزشی زنان از گناهان کبیره است, زنان ورزشکار ما حق کسب درآمد از طریق تبلیغات را ندارند و محوطه سالن های ورزشی زنان در سی و اندی سال گذشته از نیروگاه های اتمی شدید تر محافظت شد اند تا خدای نکرده تشعع رادیو اکتیو ورزش کردن زنان مردان غیور ما را حالی به حالی نکند، چگونه میتوان محصول این لیگ حرفه ای را به دست مشتری رساند و از آنها پول طلب کرد؟ اگر پول مشتری وارد لیگ حرفه ای بسکتبال زنان ما نمی شود پس این چطور کسب و کاری است؟ اینجاست که مسوولین تیم ها باید اعتبار لازم برای گرداندن تیم را از راه های ابتکاری چاره کنند  

یکی از این راه ها جذب اعتبار از سوی اسپانسر و تامین کننده های مالی است. اما تامین کننده مالی ایرانی که پولش را در لیگ بسکتبال زنان خرج میکند چه بازگشت سرمایه ای دارد؟ آیا این کار را برای قربت باریتعالی و پاکی قلبشان انجام میدهند؟ یا برای آن ده درصد معافیت مالیاتی که به راحتی با رشوه به مویدی مالیاتی میتوان انرا خرید؟ تامین کنند مالی ایرانی که یا یک شرکت دولتی است که با پول یا مفت نفت میچرخد یا یک شرکت خصوصی است که خدا میداند در وضع اقتصاد موجود در کشور با چه روشی خرج و دخل میکند. در هر دو حالت قابل تصور نیست که یک حمایت کننده مالی بابت کمکی که به تیم ورزشی میکند چه بازگشت سرمایه ای خواهد داشت

اینجاست که برخی این صاحبان سرمایه ، با اتکا به پولشان و احساس امنیتی که همین پول در جامعه بی قانون ایران برای انها هدیه آورده به خودشان اجازه میدهند که با زن ورزشکار ایرانی مانند زنان تلفنی (دوستان اگر پیشنهاد بهتری در مورد این عبارت دارند بفرستند تا تصحیح شود ) بر خورد کنند. در گذشته روابط جنسی خارج از خانواده ( انچه در قدیم روابط نامشروع خوانده میشد) در این حد بود که صاحب حجره یا حاجی بازار زن جوانی را صیغه ( یا بدون صیغه) در اختیار میگرفت و با تامین زندگی اش او را به عنوان ابزار تطمیع جنسی اش قرار میداد. این وضع یک قرارداد نا نوشته اجتماعی بود که هم به دختری که از لایه های محروم جامعه آمده بود و  تصمیم گرفته بود راه کوتاه تری برای تجربه زندگی کردن مثل ثروتمندان را را بیازماید شانسی میداد و هم به آن مرد میان سال اجازه میداد که برای ساعتی هم که شده زندگی از دست رفته جوانیش را دوباره بدست آورد.  عمیق تر شدن فاصله بین فقیر و غنی و محو شدن روزافزون طبقه متوسط از جامعه امروزی ایران این باور که «هر چیزی خریدنی است» را جامعه بیش از پیش نهادینه میکند. شاید در گذشته های دور مردان زن باره پیشنهاد بی شرمانه شان را  تنها با زنانی خاص در میان میگذاشتند اما اکنون این پیشنهاده ها به هر کسی داده میشود. منشی شرکت، همکار اداری، تحویل دار بانک، خانم دکتر دندان پذشک، زن همسایه و الان قهرمان ورزشی ... همه و همه شانس برابری برای دریافت چنین پیشنهاد های بیشرمانه ای دارند

دیوید استرن بازنشستگی اش را اعلام کرد

قانون رجی میلر چیست؟

​به نظر میآید در فصل جاری لیگ ان بی ای تصمیم گرفته که برای جور بامبولی که بازیکنان باهوش در می آورند  قانونی بتراشد و متخلفین را به اشد مجازات برساند. فصل گذشته قانونی اضافه شد که اگر شوت زننده از فضای خود خارج شود و خودش را به مدافع بزند خطای حمله اعلام خواهد شد. در فصلی که در پیش داریم  چند قانون جدید اضافه شده که شامل فلاپینگ ( موش مردگی زدن یا فریب داور و تماشاچی) ، جریمه نقدی در صورت طول دادن زیاد برای شروع بازی ( منظور همان دست دادن ها و خوش و بش کردن های قبل از بازی است) و اکنون اضافه شدن قانونی به نام قانون رجی میلر

رجی میلر که جدید ترین عضو تالار مشاهر بسکتبال است از بهترین شوت زن های تاریخ بسکتبال لیگ است. اون نه سرعت دست ری الن را داشت، نه پرش لبرون جیمز و نه درازی دست کوین دورنت. اما چیزی که او در آن استاد بود اینکه در هنگام شوت زدن از مدافعش خطا بگیرد. رجی میلر که نسبت به چهارچوب بدنی بازیکنان امروزی لیگ لاغر و مردنی به نظر میرسید از همین مشخصه استفاده میکرد داور را فریب میداد. شگرد رجی میلر این بود که وقتی مدافع به سمت او حرکت میکرد ( خصوصا وقتی که از اسکرین استفاده میکرد و مدافع مجبور به سویچ بود) با یک فریب مدافع را به هوا میفرستاد سپس در حرکت بعدی از استوانه پرشش خارج میشد و درحالی که خودش را به حریف می زد اقدام به شوت میگرد تا هم گل بزند و هم خطا بگیرد. این موضوع باعث میشد که بازیکنان دفاع در حمله بعدی کمی از او فاصله بگیرند و همین فاصله به او اجازه پرتاب های دقیق تر میداد. در بازیکنان امروزی استاد این شگرد پال پیرس از تیم باستن سلتیکس است. این حرکت سال گذشته در ان بی ای ممنوع شد اگر چه فیبا هنوز از عدم وجود قانونی در این مورد رنج میبرد و نتیجه این مشکل را در فینال المپیک لندن بین امریکا و اسپانیا، جایی که ناوارو پدر صاحب بچه تیم آمریکا را با همین قالتاق بازی در آورد. اما رجی میلر یک شگرد دیگر هم داشت که تقریبا در همه بازی ها انرا به کار میگرفت و مدافعین را کلافه کرده بود. شگرد دومش به این شکل بود که وقتی او مدافعین دستش را خوانده بودند و میدانستند که اولین ژست شوت زندنش فقط به قصد گول زدن مدافع هست برای دفاع او نمیپریدند. در چنین شرایطی که امکان تماس در هوا با مدافع وجود نداشت رجی میلر در هنگام شوت پاهایش را به طور غیر واقعیی باز میکرد و در واقع به مدافع لگد میزد. این لگد زدن برای بسیاری از داوران به عنوان مداخله در شوت مهاجم از سوی مدافع حساب میشد و خطای دفاع اعلام میکردند. وقتی از رجی میلر پرسیدند که چرا به مدافع لگد میزنی او گفت من لگد نمی زنم بلکه پاهایم را باز میکنم تا تعادلم در هنگام شوت حفظ شود، اگر به شوتهای مایکل جوردن هم نگاه کنید او هم هنگام شوت زدن پاهایش را باز میکند. سالهای سال داوران ان بی ای بدلیل خلا قانونی در مورد این حرکت بلا تکلیف بودند تا اینکه بالاخره دیشب لیگ ان بی ای اعلام کرد که اجرای چنین شوتی در صورتی که داور تشخیص دهد بازکردن پاهای شوت زننده به قصد لگد زدن است خطای شخصی حمله اعلام خواهد شد​

لبرون جیمز به سراغ یک اسلحه چهل ساله میرود

​شکی نیست که لبرون جیمز بهترین و کاملترین بازیکن بسکتبال جهان امروز است. سه بار مقام با ارزش ترین بازیکن لیگ را به دست آورده، دو مدال طلای المپیک را به گردن آویخته و سر آخر یکبار هم قهرمان ان بی ای شده است. او برای به اوج رسیدن زحمت زیادی کشیده ولی در اوج ماندن تلاش دو چندان میخواهد. بسکتبالیست های نخبه در ان بی ای همیشه در حال بهبود تکنیک خود و اضافه کردن مهارت های جدید به مجموعه مهارت های خود هستند تا نخبه بمانند.

بعد از اینکه مایکل جوردن شوت فید اوی اش را تکمیل کرد دیگر کسی نمیتوانست او را دفاع کند. وقتی کوبی برایانت حرکت پای پشت به حلفه اش را بهبود داد به عنصری خطرناکتر تبدیل شد. اما لبرون چکار کرده؟ لبرون جیمز تصمیم گرفته سخت ترین و خطرناک ترین شوت بسکتبال را به مجموع مهارت هایش اضافه کند. این شوت اسکای هوک است. شوتی که با کریم عبدالجبار به  اوج رسید و با بازنسشته شدنش به خاک سپرده شد

کریم عبدالجبار، پرامتیاز ترین بازیکن بسکتبال جهان، سی و هشت هزار و سیصدو هشتادو هفت امتیاز را اسکای هوک آورد. این بیشترینامتیازی است که یک بازیکن بسکتبال به نام خود ثبت کرد. سال گذشته لبرون جیمز تصمیم گرفت عناصری از بازی درخشان حکیم اولاجوان را در بازی اش بکار گیرد. فنی که حکیم به کار میبرد بعدها به دریم شیک معروف شدو لبرون جیمز انرا در بازی های حذفی سال گذشته بسیار به کار گرفت. امسال اون حرکت جدیدی را از ارشیو تاریخ بیرون آورده. اسکای هوک کریم عبدالجبار. اگر چه این فن قدیمی است اما چون اجرای ان بی نهایت سخت است هیچ کسی در طی سی سال گذشته سعی نکرد آنرا تکرار کند، از همین روی بسکتبال مدرن دفاعی برای این شوت در نظر نگرفته است. اگر لبرون جیمز بتواند این شوت را به درستی اجرا کند مجموعه سلاحی های پشت به حلقه لبرون جیمز او را به کابوس سانترهای تیم های شرق و غرب تبدیل خواهد شد

خانه ام ابریست

​استادیوم دوازده هزار نفری متیو نایت خانه تیم اورگن داکس است

ارسلان کاظمی، شانس شماره یک بسکتبال ایران برای شرکت در لیگ ان بی ای، افتاب تگزاس را با آسمان ابری اورگن عوض کرد. اورگن ( یا اورگان) ایالت وسیعی است در شمال غربی آمریکا و همسایه شمالی ایالت کالیفرنیاست. جنگل های کاج و صنوبر وسیع، سواحل زیبای اقیانوس آرام و هوای مه آلو و ابری اورگن مهمترین مشخصه های این ایالت است. 

​میراث بسکتبال در ایالت اورگن به پررنگی تگزاس نیست اما وجود پایگاه های پر قدرت بسکتبال چون پورتلند تریل بلیزرز و دانشگاه های این ایالت، اورگن را به بهشت بسکتبال دوستان تبدیل کرده. دانشگاه اورگن ( یونیورسیتی او اورگن- با اورگن استیت اشتباه نشود) درسال 1876 در مرکز اورگن شهر یوجین تاسیس شد و یکی از مهمترین دانشگاه های این ایالت است. تیم بسکتبال دانشگاه اورگن، اورگن داکس یا مرغابی های اورگن، جزء تیم های دیویژن یک ان سی دابل ای و در گروه پَک 12 قرار دارد. گروه پَک 12 یکی از پررقابت ترین گروه های ان سی دابل ای است که تیم هایی قدری چون یو سی ال ای برویینز ( تیمی که  سورن دارغوسیان عضو ان است)، یو اس سی تروجنز و اریزوتا استیت در آن قرار دارند. اورگن داکس در سال 1939، اولین سال تاسیس ان سی دابل ای، قهرمان این رقابت هاشد و آن مدال تنها مقام قهرمانی این دانشگاه تا به امروز است. سال گذشته تیم اورگن داکس در مجموع 347 دانشگاه و موسسه آموزش عالی در دیویژن یک از نظر امتیاز آوری در هر بازی مقام دهم، از نظر ریباند مقام صدو پنجاه و دوم، از نظر پاس منجر به گل مقام هجدهم و از نظر درصد شوت گل شده چهل و دوم بود که تقریبا همه این آمار ها از تیم قبلی ارسلان، رایس آوولز، بهتر بود. تیم دانشگاه اورگن از نظر مقام آوری تاریخی در مسابقات دانشگاهی آمریکا مقام بیستم را به خود اختصاص داده است. آرن بروکس ( ساکرامتو کینگز) و لوک ریدناوور ( مینه سوتا تیمبرولوز) از دانش آموختگان این دانشگاه هستند و امیدوارم به این نامها ارسلان کاظمی هم افزوده شود. 

هیچ کجا مثل خانه نیست

ESPN 30 For 30 Trailer. No copyright Infringement Intended. Just spreading the word.

مردی جوان با دست خالی سودای به دست آورده قطعه سندی تاریخی را در سر میپروراند. سندی که بهای آن چهار میلیون و سیصد هزار دلار است! حکایت ان مرد  دستمایه فیلم مستندی است با نام «هیچ کجا مثل خانه نیست». این فیلم روز سیزدهم ماه اکتبر امسال از شبکه ورزشی ایی اس پی ان آمریکا پخش خواهد شد۰

جیمز نیسمیث، مدرس وزرشی کانادایی و مخترع ورزش بسکتبال، قوانین اولیه این ورزش را در سیزده ماده تدوین کرد. اگر چه بازی بسکتبال امروزی شباهت چندانی به آنچه که او در سال ۱۸۹۱ در کالج کوچکی در اسپرینگ فیلد ماساچوست اختراع کرد ندارد اما  قوانین سیزده گانه او کم  و بیش بدون تعییر به عنوان پایه اصلی داوری در بسکتبال استفاده میشود. او این قوانین سیزده گانه را روی دو برگ کاغذ با ماشین تحریر تایپ کرد و سالهای در تابلوی اعلانات مدرسه بین المللی وای ام سی ای در اسپرینگ فیلد الصاق شده بود. جیمز نیسیمث پس از اسپرینگ فیلند به شهر لارنس در ایالت کنزاس رفت. لارنس خانه دانشگاه کنزاس و تیم مشهور کنزاس جی هاوکز است . او بسکتبال مدرن را درهمین دانشگاه پایه ریزی کرد. نیسمیث از سال ۱۸۹۸ تا ۱۹۰۹ به عنوان اولین مربی بسکتبال دانشگاه کنزاس و طبیعتا به عنوان اولین مربی بسکتبال در جهان مشغول به کار بود. او تا زمان مرگش مشاغل مختلفی را در همین دانشگاه پذیرفت و نهایتا در سال ۱۹۳۹ از دنیا رفت و پیکرش در آرامگاهی در همان شهر به خاک سپرده شد. موضوع  فیلم «هیچ کجا مثل خانه نیست» در مورد رویدادهای سال  ۲۰۱۱ ، هنگامی که دستنوشته اصول سیزده گانه جیمز نیسمیث از سوی موسسه حراج ثاثبی لندن برای خرید عموم ارایه شده است. یکی از مربیان دانشگاه کنرس که بر این باور بود که این دستنوشته باید به خانه اصلی اش، دانشگاه کنزس، بازگردد تلاشش را برای جمع کردن پول برای شرکت در این حراج بی سابقه در این فیلم مستند به تصویر کشید. با اینکه کسی نمی دانست که نهایتا این سند به چه بهایی فروخته خواهد شد، این مربی جوان به دنبال رویایش از این شهر به آن شهر رفت تا پول و پشتبانی لازم را برای خرید این سند را تهیه کند۰

آین  دو برگ سند ۱۲۱ ساله در حراج ثاثبی به بهای چهار میلیون سیصد هزار دلار فروخته شد 

موش مردگی زدن (فلاپینگ) ممنوع میشود

 نیکولاس بتوم، فوروارد پورتلند و تیم ملی فرانسه، بازیکن آرام وخوش اخلاقی است . وقتی او در المپیک با مشت گره کرده به شکم خوان کارلوس ناوارو (گارد تیم اسپانیا) کوبید فک بسیاری از تماشاگران و دوستداران بسکتبال از تعجب روی زمین افتاد . وقتی از نیکولاس بتوم پرسیدند چرا این کار را کردی جواب دا: ناوارو اینقدر خودش را به موش مردگی زد که خواستم به او نشان دهم که اگر مشت واقعی به شکمش بخورد چه مزه ای دارد. خوان کارلوس ناوارو استاد پدیده ایست به نام فلاپینگ یا خود را به موش مردگی زدن

در بسکتبال بین المللی از قدیم بازیکنان با استفاده از خلا قانونی و ضعف داوری تلاش میکردند تا با فلاپینگ از بازیکن مقابل خطا بگیرند. این موضوع فقط به بازیکنان دفاع تعلق نداشت بلکه بازیکنان حمله هم با فیلم بازی کردن برخورد های کاملا عادی را شدید تر از آنچه بود نشان میدادند. ولادیمیر دیواک، ستاره تیم ملی یوگوسلاوی و تیم های ساکرامنتو کینگ و لوس انجلس لیکرز در دهه نود و دوهزار کلاس جدیدی از موش مردگی زدن را وارد ان بی ای کرد. این بازیکن باهوش از خلا قانونی بر علیه فلاپینگ در ان بی ای استفاده میکرد و بسیاری از سانترهای تیم حریف بخصوص شکیل اونیل را کلافه کرده بود. بازیکنان دیگری هم چون مانو  جنوبلی و رودی فرناندرر هنر خود را موش مردگی را به مرحله اعلای خود رساندند​

ظاهرا مقامات لیگ کاسه صبرشان از این همه موش مردگی لبریز شده . هفته پیش ان بی ای بالاخره قانونی را بر علیه بازیکنانی که به قصد فریب داور خودشان را به درو دیوار میزنند تصویب کرد. طبق این قانون جدید داور به بازیکنانی که فلاپ میکنند ابتدا اخطار داده . در دومین ارتکاب 5000 دلار ( قابل افزایش تا 10000 دلار) و در سومین ارتکاب 15000 دلار ، چهارمین و پنجمین بار 30000 دلار و نهایتا بار ششم به محرومیت می انجامد. اگر چه بسیاری از تیم ها این قانون را با آغوش باز پذیرفته اند اما اتحادیه بازیکنان در صدد ثبت شکایت رسمی علیه لیگ میباشد. پایه و اساس شکایت اتحادیه اینست که چرا مقامات لیگ بدون همفکری با اتحادیه بازیکنان این قانون را برید و دوخت​

نیم وجب باش ولی مرد باش

چهل و چهار درجه چیست؟

چند روز پیش پدرم روی تلفن موبایلم پیغام گذاشت که هرچه زود تر با او تماس بگیرم چون اینترنتش خراب شده است و از کار و زندگی افتاده!  پدرم  که در هفتاد سالگلی با اینترنت و کامپیوتر اشنا شده این پدیده نوظهور را بخشی جدا نشدنی زندگی اش میداند. وقتی به او زنگ زدم متوجه شدم که منظورش از اینترنت فیس بوک است و منظورش از خراب شدن این بود که بوک مارکی که او را به صفحه فیس بوک میرساند پاک شده است. برای بسیاری از کاربران اینترنت، بخصوص انهایی که اخیرا با اینترنت اشنا شده اند،‌ فیس بوک همه انچه انها از اینترنت میخواهند است. 

زمانی اینترنت برای بسیاری از ما فارسی زبان ها چک کردن سایت گویا بود. بعد ها که وبلاگ های فارسی گسترش یافتتند، وبلاگ خوانی و از این وبلاگ به آن وبلاگ پریدن هم یکی از کارهای رایج ما فارسی زبانها بود. آنهایی که سواد کامپیوتری بیشتری داشتند وبلاگهای مورد علاقه شان را در گوگل ریدر ردیف کرده بودند و هر وقت پست جدیدی میآمد همانجا میخواندند و قال قضیه را میکندند. با همه گیر شدن فیسبوک و ریز بلاگ نویسی (‌همان یک جمله نویسی های معروف) به بیشترمان این باور رسیدیم که بلاگ نویسی به سبک سنتی اش  مرده است و باید درش را تخته کرد. در همین اوضاع خیلی از وبلاگ نویس ها کارشان را خاتمه دادند  یا اینکه از همان فیسبوک برای وبلاگ نویسی استفاده کردند. فیسبوک مانند بازار مکاره ای شد که همه اهل شهر آنجا مشغول گشت و گذار هستند و اگر میخواهید دیده شوید شما هم باید آنجا مغازه ای داشته باشید.  وبلاگ نویس هایی هم هستند که هنوز وبلاگشان را بصورت سنتی نگه داشته اند اما از فیس بوک برای تماس با مخاطبشان استفاده میکنند.  در گذشته مکالمه بین مخاطب و نویسنده در قسمت نظرات وبلاگها رخ میداد ولی این روزها گفتگوها در مورد یک بلاگ پست در کامنت های فیس بوک ادامه دارد. همین شد که با چند تن از بلاگ نویس های تورنتو صفحه ای را در فیسبوک به راه انداختیم به نام چهل چهار درجه، که اشاره ایست به عرض جغرافیایی جایی که ما در آن هستیم. این صفحه فیس بوکی کشکولی است از وبلاگهایی شهرمان که در یک صفحه فیسبوک لینک شده اند.  این وبلاگ ها به هر آنچه تصور کنید میپردازند. از موضوعات هنری و سیاسی گرفته تا اجتماعی و شخصی.  وبلاگ یادداشتهایی توپ سرگردان هم یکی از این وبلاگ هاست . کافیست این صفحه فیس بوکی را لایک کنید و خود به خود جدید ترین پست های وبلاگی به خوراک فیس بوک شما اضافه خواهد شد.   ​

صفحه فیس بوک چهل چهار درجه را اینجا بیابید و انرا به دوستان دیگرتان هم معرفی کنید ​

گنگنم استایل برای طرفداران گلدن استیت

اهنگ کره ای « گنگنم استایل» اثر رپر کره ای سای هر چند احمقانه به نظر میرسید اما جهان را در نوردیده! حتی در دنیای بسکتبال هم گروه رقص تیم گلدن استیت ووریز این اهنگ را با هنرمندی اجرا کرده اند. 

آیا میتوان از آیفون 5 به جای توپ بسکتبال استفاده کرد؟

برای همه چیز یک اپلیکیشن ایفون وجود دارد! این ادعایی است که شرکت اپل، سازنده تلفن های بسیار پرطرفدار ایفون، در مورد فراوانی نرم افزارهای موجود برای تلفن هایش کرده است. ایمان شامپرت، گارد نیویورک نیکس، این ادعای شرکت اپل  را در زمین بسکتبال به آزمون میگذارد و امتحان میکند که آیا میتوان از آیفون 5 به عنوان توپ بسکتبال استفاده کرد یا نه .اگر طرفدار ایفون هستید و ناراحتی قلبی دارید این ویدیو را نگاه نکنید. ​

نقش جوانان در پیروزی های تیم ملی بزرگسالان چگونه اندازه گیری میشود

خبر خوب برای بسکتبال ایران

تیم ملی بسکتبال بزرگسالان ایران در رقابتهای کاپ آسیا با  پیروزیهای پیاپی جام قهرمانی را به خانه برد. این تنها خبر خوب این مسابقات برای بسکتبال ایران نبود. خبر خوب دیگر این  بود که تیم بزرگسالان ایران این مهم را بدون در اختیار داشتن ستاره هایش بازیکنانی چون حامد حدادی، ارسلان کاظمی و مهدی کامرانی محقق کرد. مستقل از اینکه بخواهیم به ترکیب تیم های حریف بپردازیم و ببینم که آیا انها از بازیکنان اصلی شان استفاده کرده اند یا نه این پیروزی ها نشان داد که نیمکت تیم بسکتبال ایران عمیق تر از آن چیزی است که قبلا تصور میشد. این بازی ها نشان داد اصغر کاردوست و آرن داودی که تا کنون در سایه حامد حدادی و مهدی کامرانی قرارداشتند بازیکنان قابل اطمینانی هستند که در لحظات حساس به کمک تیم بسکتبال ایران میآیند. اگر چه در مصاحبه های اخیر مقامات فدراسیون (‌خصوصا مصاحبه عنایت آتشی)‌  بطور اعجاز آوری تلاش کردند تا اهمیت این مسابقات را کوچک جلوه بدهند اما این پیروزی برای بسکتبال ایران کوچک نیست۰ 

نقش جوانان در این پیروزی چه بود؟

در این سفر بازیکنان  تیم ملی جوانان ، آنهایی که با مربی گری علی توفیق قهرمان غرب آسیا شدند، همراه تیم بودند. همزمان با اعلام خبر قهرمانی تیم ملی بزرگسالان تمام رسانه های خودی (آنهایی که هم جهت با سیاست های فدراسیون هستند) نقش مهم جوانان در این پیروزی را در صدر خبر های خود قرار دادند. حتی خبر نویسی این رسانه ها به شکلی بود که انگار همه از روی یک بولتن داخلی انرا نوشته اند. فدراسیون بسکتبال ایران مدتهاست که از سوی منتقدینش متهم به ضعف در پشتوانه سازی شده است . تصور این دسته منتقدان اینست که فدراسیون بسکتبال یک کشور مسئول بازیکن سازی است. مستقل از اینکه این انتظار درست یا نادرست است فدراسیون این پیروزی را وسیله ای برای پاسخ به منتقدانش قرارداده. حتی علی توفیق،‌ سرمربی برکنار شده تیم ملی جوانان، هم در مصاحبه ای اخیرش با ایرنا عنوان کرده که نقش جوانان در این پیروزی ها اهمیت زیاد داشت۰   ​

در هیچ کدام از خبرها، مصاحبه ها و تحلیل های رسانه های فارسی زبان تحلیلی وجود ندارد که نشان دهد نقش جوانان تیم ملی در این پیروزی چه بوده. شاید اولین  معیاری که به نظر می آید میزان کل دقایق بازی از سوی جوانان در تیم باشد. آمار نشان میدهد که در طی این بازی ها ارن داوودی (۲۶ ساله) ۱۷۰ دقیقه، اصغر کاردوست(۲۶ ساله) ۱۶۱ دقیقه، حامد آفاق (۲۹ ساله) ۲۱۷ دقیقه، صمد نیکخواه بهرامی (۲۹ ساله) ۲۱۶ دقیقه و اوشین ساهاکیان (۲۶ ساله) ۱۷۰ دقیقه در زمین بوده اند. دوبازیکن دیگری که دقایق سنگینی داشته اند روزبه ارغوان( ۲۴ ساله) با ۱۴۰ دقیقه  اصلان جمشیدی (۲۱ ساله) با ۱۰۱ دقیقه بوده اند. در بین هفت بازیکن اصلی تیم در این رقابت ها هیچ بازیکن زیر بیست سالی دیده نمی شود۰ ​

ممکن است بعضی تحلیل گران میزان دقایق بازی را معیار خوبی برای تعیین میزان تاثیر یک بازیکن در عملکرد کل تیم نبینند. یک بازیکن ممکن است تنها چهار دقیقه در کل یک بازی چهل دقیقه ای بازی کرده باشد و در همان چهار دقیقه توانسته باشد که مومنتوم (جریان) بازی را به نفع تیم خودی تغییر دهد. در چنین شرایطی از شاخص دیگری به نام پلاس- ماینس یا مثبت- منفی استفاده میشود. شاخص مثبت منفی به اینصورت محاسبه میشود که اگر یک بازیکن هنگامی که وارد زمین میشود تیمش سه امتیاز عقب است و وقتی از زمین خارج میشود تیمش دو امتیاز جلو است این بازیکن عدد مثبت پنچ را خواهد گرفت و برعکس هنگامی که از زمین خارج میشود تیمش چهار امتیاز عقب است این بازی نمره منفی دو را خواهد گرفت. بازیکنانی که معیار پلاس- ماینس مثبت تری داشته باشند تاثیرشان در تیم بیشتر است. این معیار نشان دهنده تاثیر بازیکنی که از روی نیمکت وارد میشود است و در لیگ ان بی ای معیار اصلی برای انتخاب بهترین بازیکن ششم سال است. متاسفانه دررقابت های اسیایی این معیار اندازه گیری نمیشود و حتی اگر تحلیلگران تیم ملی این آمار را اندازه گرفته اند آنرا منتشر نکرده اند. تا وقتی که سند و مدرکی در باره نقش جوانان ارایه نشود همه این حرفهای مثل حکایت ملانصرالدین است که میخ خرش را به زمین کوبید و ادعا کرد که آن نقطه مرکز زمین است۰

بنیان گذار شرکت نایکی به تالار مشاهیر بسکتبال پیوست

​همه ما مارک تجاری نایکی ( که در ایران نایک هم میگویند) را به عنوان تولید کننده کفش بسکتبال میشناسیم اما خالق این مارک تجاری کارش را با تولید کشف های دو و میدانی شروع کرد. در اواسط دهه هشتاد که نایکی با مایکل جوردن ، که در آن زمان ورزشکار جوانی بود ، قرار داد بست کفش های نایکی و بخصوص ایر جوردن این مارک تجاری را به دنیای بسکتبال برد و پس از آن کفش های نایکی جز لاینفک این ورزش شناخته شد. فیل نایت، بنیان گذار این شرکت نایکی هفته گذشته عضو تالار مشاهیر بسکتبال آمریکا شد

ویدیوی کوتاهی از تاریخچه این شرکت را در اینجا ببینید​

لوگوی ان بی ای چگونه طراحی شد؟

وقتی در سال 1969 الن سیگال به کمیسونر ان بی ای لوگویی را که طراحی کرده بود نشان داد؛ گفت: این جری وست است!

الن زیگل، هفتاد و یک ساله و مالک شرکت تبلیغاتی معظم زیگل اند گیل است، ان روز را به خوبی به یاد دارد. روزی که با دیدن عکس بسیار معروف ون رابرتز ایده این لوگو به ذهنش رسید. لوگو به نظر ساده میآید. سه رنگ سفید، قرمز و آبی و بدن یک بازیکن که از چپ به راست دریبل میکند. الن به یاد دارد که والتر کندی کمیسیونر ان بی ای در ان زمان با حضور یک بازیکن در لوگوی ان بی ای مخالف بود اما همه چهل طرح ازمایشی که سیگال آماده کرده بود از عکسهای جری وست بودند. سیگال که خودش هم از طرفداران پروپا قرض بسکتبال بود شیفته حرکات جری وست فوروارد لوس انجلس لیکرز بود. دلیل مخالفت ان بی ای با حضور یک بازیکن بر روی لوگوی لیگ هیچ وقت از سوی سخنگویان لیگ تایید نشد. 

الن زیگل سال قبل از ان لوگوی لیگ بیس بال امریکا را طراحی کرده بود که دقیقا از همین رنگ ها و از یک بازیکن بیس بال در آن استفاده شده بود. رنگ های سفی، قرمز و آبی که برگرفته از پرچم آمریکاست نشان ملیت این لیگ است . جری وست در زندگینامه اش که اخیرا به چاپ رسیده میگوید: اگر این لوگو از عکس من تهیه شده افتخار بی نهایت بزرگی برای من است.

در طی سالهای گذشته بسیاری از منتقدین این لوگو علاقمند بودند که این طرح باید به روز شود ولی الن زیگل معتقد است :به نظر من جذابت این طرح به اینست که این بازیکن به هیچ وجه شبیه بازیکنان مدرن نیست و کلاسیک بودن طرح را نشان میدهد

بسکتبال همه جا هست

View fullsize

نامه تشکر پاتریک باون برای استفاده عکس من در کتاب یادبود فیبا. ​