به خدمت گرفته شدن در یک تیم ان بی ای بزرگترین رویداد در زندگی یک بسکتبالیست جوان است. شاید همه مان لحظه اعلام شدن نام یک بازیکن را توسط کمسیونر ان بی ای از تلویزیون دیده باشیم اما کمتر دیده ایم که بازیکنانی که در آن تالار حضور ندارند و نامشان خوانده میشود چه حال و روزی دارند . این لحظه همان لحظه ایست که او پاس زحمت هایش را میگیرد. تمام ساعت های تمرین، همه شکست های درد آور، همه ان دقایقی که زانوهایش را که کیسه یخ به آن بسته بود دیگر حس نمیکرد،همه ان ساعتهایی که به تنهایی در سالن بسکتبال شوت راه دور تمرین میکرد یا در گوشه ای از سالن نیمه تاریک وزنه میزد برایش در ان لحظه شیرین میشود. شبکه گرانتلاد ویدیوی مستندی کوتاهی تهیه کرده که لحظاتی را که خبر انتخاب شدن رویس وایت بازیکن تازه وارد تیم هیوستون راکتز به تصویر میکشد. لحظه ای که او با مربیانش ،هم تیمی هایش و مادرش به صفحه تلویزیون چشم دوخته اند یکی از تاثیر گذارترین ویدیو هایی بود که من در این چند سال دیده ام. شاید تاثیرش بر من به خاطر این بود که لحظه ای را در ذهنم تصویر کردم که این اشک شادی بر صورت مادر ارسلان کاظمی خواهد نشت و دل ملتی شاد میشود. ملتی که سالهاست شادی از زندگیشان رخ بر بسته۰