رایج ترین صدمه در ورزش بسکتبال٫ برخلاف تصور عامه٫ ضربه خوردن به نوک انگشت ها نیست٫ اگر چه این نوع صدمه بین دختران و نوآموزان بسکتبال رایج تره. هیچ بسکتبالیستی رو نمیشناسم که حداقل یک بار بدجوری یکی از مچ های پاهاش پیچ نخورده باشه.در ورزش بسکتبال لازمه که بازیکن های سریع مسیر عوض کنند و هنگام پریدن در جاهای شلوغ فرود بیان٫ همین دو مشخصه تهدید شماره یک برای مچ  پاهای هر بازیکن حساب میشه۰

برای جلوگیری از پیچ خوردن مچ پا بسکتبالیست ها از جادو جنبل و نظر قربونی تا روش های علمی رو به کار میگیرن ولی هنوز هم بسکتبالیست ها٫ در همه رده ها٫ گرفتار پیخ خوردن مچ پاهاشون هستند. معمولترین روش برای جلوگیری از این صدمه پوشیدن کفش ساقه بلند است. اگر چه بسیاری از کسانی که مچ پاهاشون پیچ خورده کفش ساقه بلند پوشیدند. اگر به عکس های بسکتبال قبل از ۱۹۸۰ نگاه کنید تقریبا همه کفش ساقه کوتاه میپوشیدند٫ حتی یادم میاد اون خیلی قدیما تو ایران هم بازیکن های کفش ساقه کوتاه میپوشیدند. اگر قدیمی باشین اون کفش های آسیکس ساقه کوتاه رو یادتون میاد که رویه هاش جیرِ قرمز بود و کف هاش هم لاستیک سبز. در دهه هشتاد و نود مارکهای مثل نایکی کفش های ساقه بلند رو مد کرد و تقریبا همه کفش ساقه بلند میپوشیدند. الان بعد از این همه سال دوباره تَقِش در آومده که کفش ساقه بلند آن چنان هم مچ پا را حفاظت نمی کنه و فقط یک تضمین روانی به بازیکن میده۰ گیلبرت آریناس٫ بازیکن اسبق تیم واشنگتن ویزارد با تمام حماقتش٫ در مورد الکی بودن کفش ساقه بلند گفته که اگر بتونید انگشتتون رو توی ساقه کفشتون بکنید این به این معناست که این کفش مچ پای شما رو حفاظت نمیکنه! حتی ان بی ای هم برای پوشیدن کفش های ساقه بلند الزامی نداره۰

هنوز هم بهترین راه حفاظت از مچ پا٫ بانداژ کردن صحیح هر دو مچ پا با نوار های مخصوص پزشکی قبل از هر تمرین و بازی است. تنبل بازی رو کنار بگزارید و ده دقیقه قبل از تمرین مچ پاهاتون رو باند پیچی کنید۰