در بسکتبال آمریکا قهرمانان مسلمان زیادی بودند که عموما آدمهای کم سرو صدا و سر به زیری هستند. حکیم اولاجوان ٫ سنتر افسانه های هیوستون راکتز٫ یکی از این بازیکن ها بود. اما مثل هر چیز دیگر ٫ این فرضیه هم استثنا دارد و انهم رشید والاس٫ معروف به شید ٫ سنتر باستن سلتیکس است. رشید والاس با این که در تیم سابقش٫ دیترویت پیستون از موثر ترین بازیکن های تیم بود که معروف است به سرو صدا کردن٫ غرغر کردن با داور٫ کل کل با بازیکن های تیم حریف و رکورد دارد دریافت خطای فنی از همه داوران ان بی ای۰

رشید والاس سال گذشته با یک قرار داد سه ساله به باستن سلتیکس پیوست اما ناگهان با شروع ماه رمضان امسال به این نتیجه رسید که دیگه بسکتبال ان بی ای برایش کافیست و تصمیم گرفت بازنشست شود. اما مشکل کار در اینجاست که طبق قرار او باستن این تیم ۱۳ میلیون دلار به او هم باید تا پایان فصل ۲۰۱۱ -۲۰۱۲ بطور فعال برای این تیم بازی کند. دنی اینج٫ مدیر اجرایی باستن٫ که با خرید شکیل اونیل و جرمین اونیل  پست سنتر تیمشو تکمیل کرده است به این نتیجه رسیده که ۱۳ میلیون دلار رشید والاس را از همین الان بده و جونشو آزاد کنه۰

در این ماه که همه مسلمانان دنیا با خدا معامله میکنند ٫  رشید والاس با سلتیکس معامله میکند۰ 

Posted
AuthorKaran Makvandi

تیم ملی بسکتبال مردان ایران برای شرکت در بازیهای تدارکاتی اکنون در ترکیه به سر میبرد. فدراسیون بسکتبال ایران در یک اقدام بی سابقه شماره موبایل سرپرست تیم را روی سایت رسمی فدراسیون منتشر کرده تا خبرنگاران از سراسر جهان به او زنگ بزنند و در مورد بازی های خبر بگیرند. اگر فکر میکنید شوخی میکنم اینجا رو کلیک کنید۰

منظور فدراسیون از این کارچیه؟ 

آلف - اگر خبرنگاری با یکی از بازیکنان مستقیم تماس بگیره نسخه اون بازیکن پیچیدس

ب - اگر کسی خبری جز خبر فرمت شده توسط سرپرست تیم چاپ کنه وقتی برگشتیم ایران اب و برق و تلفنش قطع میشه

ج- سرپرست تیم اینقدر وقت آزاد داره که میتونه به تمام خبرنگاران سرویس تلفنی بده

دال - همه جوابهای بالا درست است

عزیز من اگر منظور از این کار اینه که فدراسیون رسما در مورد باختهای تیم ملی  توضیح بده ٫ از زمان قدیم یک چیزی اختراع شد به نام کنفرانس مطبوعاتی۰

Posted
AuthorKaran Makvandi
2 CommentsPost a comment









واقعا گلی به جمال تمام رسانه های فارسی زبان ما که در مورد باخت ایران به ترکیه فقط خبری رو که روی تلکس میاد قرقره میکنند و تمام ورزشی نویس های ما فسفر مغزشون رو مصرف میکنند تا بتونن تیترهایی نظیر  ترکیه بسکتبال ایران را تحقیر کرد از خودشون در کنن. لابد فردا که از آمریکا با چهل اختلاف باختیم مینویسم : بسکتبال آمریکا ما را سوسک کرد. جدا تمام سواد و استعداد ورزشی نویش های فارسی روی هم جمع شده و این تیتر از توش در آومد. جای تاسفه شعور بسکتبال  رسانه های ورزشی یک کشور هفتاد میلیونی که ادعای بسکتبالش هم میشه در حد کپی پیست کردن یه خبر دوازده خطی هست که تازه بهتون قول میدم اون هم ترجمه ی یک سایت اروپایی . یعنی تو این مملکت کسی پیدا نمیشه یک چیز دیگه بنویسه یا یک تحلیلی بکنه چرا تیم ما جلوی تیم هایی یخورده جون دارن شیرازه اش از هم میپاشه. هیچ وقت یادم نمیره همین رسانه های فارسی وقتی ایران چین رو برد و رفت المپیک همشون نوشتن که بسکتبال ایران از چارچوب آسیا فراتر رفته. آخه شما از بسکتبال خارج از چهار چوب آسیا چی میفهمین؟ چرا اینقدر انتظارات رو بالا می برین که الان جوون های تیم ملی بعد از روبرو شدن با تیم های مثل ترکیه باید سرشون رو بندازن زیر

حالا چرا ایران از ترکیه این شکلی باخت۰

مشکلات حمله:  تیم بسکتبال ما در برابر فشار دفاعی تیم های مقابل ٫ خصوصا در برابر دفاع یارگیری سه چهارم زمین ٫ قدرت پخش توپ رو از دست میده. در تمام مدت بازی با ترکیه کار پوینت گارد های ما این بود که با بدبختی و اژان کشی توپ رو به زمین حمله بیارن و اینقدر دریبل بزنن تا بالاخره یکی از بازیکن های بال٫ یک بلوک بگیره و خالی بشه که توپ بگیره. پوینت گارد های ما از ترس توپ از دست دادن بیشتر پاس هاشون بصورت دست به دسته یا از فاصله خیلی نزدیک. این نوع پاس ها ممکنه خیلی مطمن باشه ولی هیچ برتری تاکتیکی ایجاد نمیکنه چون موقعیت توپ توی زمین عوض نمیشه. مشکل دیگه این پاس ها اینه که بیشترشون عرضی هستند تا طولی به همین دلیل تیم ما  پس از گذشت ده پونزه ثانیه عملا در عمق دفاعی حریف رخنه ای انچنانی نمیکنیم. یک کار بی ربط دیگه ای که بازیکن های یک و دوی ما انجام میدن اینه که وقتی نمیتونن پاس بدهد به جای اینکه بازی رو باز کنن٫ توپ رو میگزارن زیر بغلشون و از بیرون سه امتیازی شروع میکنن سه گام رفتن . کجا؟ معلوم نیست . روی قدم اخرهم که مجبورن بپرن یا یک پاس اجباری کج و کوله میدن یا از فاصله سه چهار متری یک فلوتر ول میدیم روی حلقه. شوت فلوتر از جمله شوتهایی در بسکتباله که شاید سه چهار نفر کلا در دنیا میتونن اونو درست اجرا کنند۰ مساله انتخاب شوت هم یکی دیگه از مشکلات ماست. چون گردش توپمون مشکل داره٫ بیشتره شوتهای تیم ما از سره ناچاری در ثانیه ای آخر زده میشه. مشکل حمله ای آخرمون هم سیستم امتیاز اوری از طریق یک بازیکه. صمد شاید در چهار چوب بسکتبال اسیا همه رو در حمله میگذاره سر کار ولی تیغش در برابر تیم های نسبتا آماده اروپایی مثل ترکیه اونقدر برنده نیست. در تمام مدت این بازی هر وقت تیم ما همه تخم مرغهای حمله ایش رو گذاشت توی سبد صمد٫ یا توپشو زدن٫ یا پاسش رو دزدین و یا ناچار شد یک شوت نامناسب بزنه ۰بابا اگر قراره که شوتا گل نشه بدین حامد از شش متری شوت بزنه٫ یا حداقل بدین ارسلان چهارتا حرکت پشت به حلقه بکنه. توی این بازی یک جوری با ارسلان بازی شد انگار دور از جون دنیس رادمن شده. از پاس خبری نیست ٫ اگر توپ میخواد باید خودش ریباند کنه۰

 مشکلات دفاع:  روی کاغذ که نگاه میکنی٫ حامد حدادی٫ ارسلان کاظمی و صمد نیکخواه ٫ مگه کسی میتونه روی دست اینا ریباند حمله و دفاع بکنه. بازی که شروع شده ترکها فهمیدن داستان چیه شروع کردن این بازی کن های رو توی ریباند حمله هل دادن زیر حلقه تا وقتی توپ کمونه میکنه اینا زیرحلقه کار گیر کرده باشن.٫ اینجوری بود که ریباند حمله ایران فشل شد. یک مشکل دیگه دفاع اینبود که همه میدونن وقتی بازیکن برش کننده ترکها میامد توی سه ثانیه ما٫ با وجود حامد معلومه که نمیتونه به سمت حلقه بره و پاس خواهد داد. نمی فهم چرا وقتی بازیکن برش کننده شون پاس میداد ما نمیتونستیم پاسش رو قطع کنیم. بابا خیلی ساده اس وقتی طرف برش میکنه با وجود حامد حتما پاس میده٫ بقیه دفاع بین یارشون و بازیکنن برش کننده قرار بگیرن... خیلی سخته. تازه جالبه که بیشتر پاسهای هم که میدادن بازهم داخل سه ثانیه بود و زیر حلقه یا گل میزدن یا خطا میگیرفتن۰ درسته که بیشتر مواقع ما دچار میس مچ میشدیم ولی خدا باکس اوت رو برای همین روز ها افریده. عجیب ترین چیز  در دفاع تیم ما اینه که نمیدونم چرا ما وقتی عقب میافتیم نمیتونیم استاپ بگیریم. انگار بازیکن های حریف صابون هستن که توی حموم از دست ادم ول میشه ٫ دیگه نمیشه گرفتشون. این تیکه آخر برای آقا ماتیچ بود۰

Posted
AuthorKaran Makvandi

فدراسیون جهانی بسکتبال (فیبا) در یک اقدام انقلابی همراه داشتن و استفاده از هر نوع ووزلا یا همان بوق استادیومی را ممنوع کرد. این اقدام برای حفاظت از پرده شنوایی و عقلِ تماشاگران و ورزشکاران در هنگام مسابقات جهانی بسکتبال که در ماه جاری در ترکیه برگزار میشود٫ اتخاذ شده۰

ووزلا در طی جام جهانی فوتبال در افریقای جنوبی همواره از موضوعات داغ صحبت بود و موافقان و مخالفان خود را داشت. پاتریک باومن ٫ کمیسر عالی فیبا معتقد است نواختن ووزلا در فضاهای سربسته میتواند بصورت بالقوه برای سلامتی افرادی که در آن سالن ورزشی هستند مضر باشد از این روی همراه داشتن این ساز در کلیه بازیهای جام جهانی در ترکیه ممنوع است۰

جام جهانی بسکتبال امسال در کشور ترکیه برگزار میشود و از ۲۸ ماه اوت بیست و چهار تیم در این رقابت ها بایکدیگر روبرو خواهند شد۰ 

Posted
AuthorKaran Makvandi

 همه مون یک رفیقی، آشنایی، فامیلی ، چیزی داریم که برامون چپ و راست  اس ام اس میفرسته. هی جوک های دسته شصت و ششم میفرسته ، هر روز عید قدیر و نوروزباستانی رو تبریک میگه و از این برنامه های بی ربط.  تا حالا فکر کردین چقدر باحال میشد اگر به جای اون رفیق بی مزه تون، اون آدمی که باهاش حال میکردین دم به ثانیه براتون اس ام اس هایی میفرستاد که موضوعشون اون چیزی باشه که شما دوست دارین. همین شد که تویتر بوجود آمد۰

تویتر یک سرویس اینترنتی که از طریق اون میتونید پیامهای کوتاه رو به یه عالمه آدم بفرسید یا از یک جماعتی دریافت کنید. با استفاده ازاین سرویس شما فقط پیامهای کوتاه اون کسانی رو دریافت میکنید که شما دوست دارین و اینجوری نیست که هر عره عوره های براتون اس ام اس بفرسته . حالا فکرشو بکنید که شماهایی که خوره بسکتبال و بخصوص ان بی ای هستید از خود ان بی ای چند ثانیه یکبار اخرین خبرها رو براتون مستقیم و بدون واسطه دریافت کنید. هفته گذشته تعداد مشترکین سرویس تویتر ان بی ای از مرز دو میلیون نفر گذشت تا اولین لیگ حرفه ای در دنیا باشه که این همه کشته مرده داره۰

شما هم میتونید با بازکردن یک حساب مجانی تویتر از طریق این لینک آخر خبرها رو در مورد ان بی ای دنبال کنید۰ 

Posted
AuthorKaran Makvandi









در اپیزود نوزدهم پادکست توپ سرگردان خواهید شنید: تیم ملی بسکتبال ایران به دست انداز می افتد٫ پت رایلی در به در میشود ٫ جری کلنجلو قاط میزند و تیم میامی هیت در فصل اینده هشتاد دو البوم موسیقی تولید خواهد کرد....میهمانان این هفته علا مرشدیان و دانش شهیری و میزبان کارن مکوندی۰

Posted
AuthorKaran Makvandi

درسته که بازی های جام استانکویچ جنبه آمادگی و غیر رسمی داره ولی وقتی تیم ما با دوتا بازیکن کمتر بازی اولش رو با سی و سه اختلاف میبازه و بازی دومش را در  برابر چین با بیست و دو اختلاف میبازه این نشان دهنده اینه که یک اتفاقایی داره میفته.درسته که حامد حدادی به این بازی ها نرسید و به حامد افاق هم ویزا ندادن(خبر تایید نشده)  ولی بقیه این بازیکن هامون در اینقدر ضعیف نیستن که از چین با بیست و دو اختلاف ببازن. داستان چیه؟ چرا تیم مون اینجوری شده۰

با یک نگاه ساده به آمارهای دوتا بازی میشه فهمید توی این دو تا بازی چه اتفاقی افتاده. در هر دوبازی بچه های ما به شدت فرصت شوت زدن رو از دست دادند.در بازی با اسلونی اونا تونستن 45 شوت منطقه ای و زیر حلقه بزنن که 29 تاش گل شد در مقابل ما فقط 29 تا شوت منطقه ای و زیر حلقه زدیم که فقط 16 تا گل شد.  این وضع توی بازی چین هم ادامه داشت و اونا 40 تا شوت منطقه ای و زیر حلقه زدن که 22 تاش گل شد ولی ما فقط 21 بار شوت زدیم که فقط یازده تاش گل شد. یعنی ما در هر دو دقیقه از بازی فقط یک شانش فرستادن توپ روی حلقه رو پیدا کردیم. تازه در بازی یک اتقاق عجیب تر هم افتاد . ما توی این بازی تعداد شوت های سه امتیازمون بیشتر از تعداد شوت های دو امتیازی مون بوده. ایران در بازی با چین سی و سه بار شوت سه امتیازی زده که یازده تاش گل شده. اگر این یه بازی عادی بود میشد نتیجه گرفت که دفاغ تیم مقابل ان چنان سنگین بوده که تیم ایران رو ناچار کرده که تمام شوت هاشو از دور بزنه ولی شاید هم ماتیچ میخواسته قابلیت تیمشو در جبران کردن اختلاف از طریق تمرکز روی شوت سه امتیاز محک بزنه. به هر حال هدف هرچی بوده این نقشه جواب نداده و ایران به بیست و دو اختلاف باخته۰

وضعیت این تیم در دوبازی اخیر نشون میده که تیم ملی بسکتبال ما در زیر فشار دفاعی بالا توانایی به گردش در آوردن توپ را از دست میده و بازیکن های ایران یا توپ رو از دست دادیم (در بازی با چین 23 بار توپ رو از دست دادیم) یا فرصت های شوت زدن رو از دست دادیم یا مجبور شدیم از بیرون سه امتیازی توپ رو بفرستیم روی حلقه. این نقطه ضعف چیزیه که اگر نتونیم تا هنگام جام جهانی جمعش کنیم تو بازی های جام جهانی حسابی آبرومون در خطره۰ 

هیچ وقت فکر کردین چرا همه پدر و مادرهای ایرانی به بچه ها شون توصیه میکنند بسکتبال بازی کنن؟ 

برای اینکه بسکتبال یک ورزش تیمیه و روحیه همکاری رو تقویت میکنه؟ نه خیر

برای اینکه بسکتبال به عنوان ورزش دانشگاهی شناخته میشه؟ نه بابا

برای اینک فکر میکنن محیط باشگاه های بسکتبال نسبت به بقیه ورزش های سالم تره؟ این هم نیست

پس چی...؟ 

نود و نه درصد خانواده های ایرانی که بچه هاشون رو به بسکتبال تشویق میکنند به خاطر اینه که فکر میکنن بسکتبال بازی کردن قد بچه هاشون رو بلندتر میکنه. اینکه بسکتبال قد رو بلند میکنه از رایجترین باور های غلط عامیانه است که تقریبا در همه جای دنیا رایجه. بازیکن های بسکتبال در همه جای دنیا ٫ در همه رده های سنی٫ از متوسط قد اون کشور بلندترن. این یک واقعیته ولی هیچ کسی بدلیل بسکتبال بازی کردن قدش بلند نشده. در ورزش بسکتبال هیچ حرکت منحصر بفردی نیست که نشه اون رو در ورزش های دیگه پیدا کرد. دویدن٫ مسیر عوض کردن ٫ پریدن و هل دادن تقریبا توی همه ورزش ها هست. اگر قراره بپربپر قد کسی رو بلند کنه همه اونای که اسپک تاکرا (والیبال پایی) بازی میکنند باید به الان اندازه نردبون دزدا باشن. هیچ مربی بسکتبالی هم تو دنیا یواشکی یه چیزی نمی ریزه توی آب خوری باشگاه تا قد همه بلند شه. به جز جراحی های عجیب غریب٫ تنها راه طیبعی قد بلند شدن جمع شدن سه پارامتر ژنتیک٫ هورمون رشد و تغذیه صحیح در یک فرده. خلاصه اگر پدر و مادرتون قدت انچنانی ندارند ٫ یا در نوجوانی همش اشغال خوردین٫ برای قد بلند شدن خیلی روی بسکتبال حساب نکنید۰

با همه این حرفها پس چرا بسکتبالیست ها اینقدر قدشون بلنده؟

دلیل اول :بسکتبال در کشورهایی بیشتر رایجه که عموما قد مردمشون بلنده. به همین دلیل جاهایی مثل سری لانکا و تایلند آنچنان جایی در بازی توپ و تور ندارند۰

دلیل دوم: بیشتر کسانی که در ورزش بسکتبال چیزی شدن اونهایی هستن که پدر و مادر های ورزشکار داشتن. بیشتر این پدر و مادر های ورزشکار هم خودشون بسکتبالیست بودن و خیلی عجیب نیست که چرا اونا بسکتبالیست شدن. چون قدشون بلند بوده و طبیعه که قد بچه هاشون هم بلند باشه۰

دلیل سوم: پدر و مادر های  بچه های قد بلند تقریبا همیشه اونا رو به سمت بسکتبال سوق میدن. بیشتر بچه هایی که در نوجوانی قدشون از بقیه هم و سن و سالهاشون بلند تره بخاطر لق لق زدن نمیتونن تند بدوند٫ خیلی چابک نیستن٫ هماهنگی چشم و دستشون ضعیفه و بیشترشون قوزی هستند. به غیر از ورزش ده گانه ٫ که کاره حضرت فیله٫ هیچ ورزش دیگه های نمیتنونه مثل بسکتبال این بچه ها رو درست و راست کنه۰ 

آهای قد کوتاه ها! با شما هستم٫ اگر تصمیم گرفتین بسکتبالیست بشین ٫ خیلی رو قد کشیدن حساب نکنید و بدونید برای اینکه سری تو سرا دربیارین باید شونصد برابر قد بلند ها زحمت بکشید۰

Posted
AuthorKaran Makvandi

اسم جام جهانی که میاد آدم خیال میکنه که رقابتهایی بالاتر و مهمتر از این دیگه تو هیچ ورزشی نیست و همه کشور ها هرچی توی چنته دارن رو میکنن. شاید در مورد فوتبال اینجوری باشه  ولی در مورد بسکتبال سالهاست اینجوری نبوده. یعنی اینکه ، علی رغم زنجموره زدن های فیبا که بابا این بازی ها رو جدی بگیرید، بازهم خیلی کشور ها و بسیاری از بازیکن های درجه یک وقتی اولویت دیگه ای براشون مطرح باشه ، حاضرند تیم ملی کشور شون در بازی های جام جهانی تنها بگذارند

همین چند وقت پیش که جری کلنجلو، مدیر اجرایی تیم های ملی آمریکا، شنید که لبرون جیمز، کریس باش و دوین وید در مورد همراهی تیم ملی آمریکا در بازی های جام جهانی ترکیه قر و قمیش میان، قاط زد و گفت اصلا گوربابای همتون ! میرم هرچی بازیکن جوون تو ان بی ای و ان سی دابل ای هست رو جمع میکنم وهیچ کدوم از شماها کله گنده ها را هم توی تیم راه نمیدم. خیلی های معتقد بودن این حرفای کلنجلو گنده گویی است و مگه میشه لبرون جیمز رو از تیم ملی اوت کرد، ولی دوروز پیش کنجلو تهدیدشو عملی کرد و با دعوت از 22 بازیکن جدید به اردوی تیم درلاس وگاس، یک تیم صد در صد جدید تشکیل داد. هیچ کدام از این بازیکن ها در آلمپیک پکن عضو تیم نبودند. البته این به این معنی نیست که تیم ملی ایران که قراره در برابر آمریکا در بازی های جام جهانی ترکیه ظاهر بشه ، کار راحت تری داره. کوبی برایانت نیست، کوین دورانت هست. دوایت هاوارد نیست، تایسون چندلر هست. جیسون کید نیست، راژان راندو هست.  البته هنوز در ثانیه های آخر احتمال داره همه چیز عوض بشه و سروکله لبرون و کوبی پیدا بشه و به همین دلیل فدراسیون بسکتبال آمریکا نام این کله گنده ها رو از سایت رسمی فدراسیون حذف نکرده

مشکل عدم حضور ستاره ای ان بی ای در بازی های جام جهانی فقط در مساله عدم همکاری با فدراسیون های بسکتبال خلاصه نمیشه. خیلی از ابر ستاره های کشور های دیگه بدلیل مشکل صدمات ورزشی ناشی از شرکت در بازی های ان بی ای از تیم های ملی شون جا موندن و این روی عملکرد تیم شون تاثیر خواهد داشت. بازیکن ها مثل مانو جنوبلی از آرژانتین، یاو مینگ از چین، رانی توریاف و تونی پارکر از فرانسه، اندرو بوگت از استرالیا، اندره کریلنکو از روسیه و از همه دردناک تر مهمت اوکور از ترکیه، میزبان جام جهانی، بدلیل صدمات ورزشی قادر به همراهی تیمشون نخواهند بود  

Posted
AuthorKaran Makvandi

یک کشوری هست که بودجه سالانه فدراسیون بسکتبالش فقط به اندازه قیمت دو تا آپارتمان توی برج های الهیه است. کل پرسنل فدراسیون بسکتبالش فقط هیجده نفر پرسنل داره، که تازه ده تا از اونا رو اخراج کرده و الان همش هشت نفر حقوق بگیر توش کار میکنن. بسکتبال ورزش اول این کشور نیست. همین کشور حتی لیگ حرفه ای بسکتبال ملی یا استانی هم نداره. فدراسیون بسکتبال این کشور حتی یدونه سالن تمرینی هم برای خودش نداره چه برسه سالن مسابقه ای.

تیم ملی مردان این کشور تا حالا دوازده با در جام جهانی بسکتبال شرکت کرده، یک بار جام جهانی بسکتبال رو میزبانی کرده ، همین چند هفته پیش تیم ملی مردان زیر 19 سالش در بازی های جام جهانی به مقام سوم دست پیدا کرد و تا حالابیشتر از ده تا بازیکن به ان بی ای داده، یکی از سرمربی های ان بی ای اهل این کشور است و یکی شهروندان این کشور دوبار با ارزش ترین بازیکن ان بی ای شده.

نه، در مورد لیتوانی یا یوگوسلاوی حرف نمیزنیم... این کشور کاناداست.

سه سال پیش وقتی که مدیریت جدید فدراسیون بسکتبال کانادا برای اولین بار نگاهی به دفاتر مالی فدراسیون انداخت فهمید که سازمانی که تحویل گرفته با یک و نیم میلیون دلار کسر بودجه کاملا ورشکسته است. تازه بودجه فدراسیون همش سه میلیون دلار بوده که به اندازه هزینه برگزاری دو تا اردوی آمادگی تیم ملی هم نمیشه. این بود که مدیران فدراسیون کاسه ابوالفصل به دست رفتند سراغ سازمان های پولدار ورزشی مثل میپل لیف اسپرت، مالک تیم تورنتو رپتورز و بقیه است دیگه قصه است...

آخه چطوری کشوری که یک همچین فدراسیونی ریغویی داره ، بدون داشتن سالن بسکتبال اختصاصی فدراسیون، بدون داشتن لیگ حرفه ای تونسته چنین بسکتبال درست و حسابی (در مقایسه با دیگر کشور هایی که همش سی میلیون نفر جمعیت دارن) داشته باشه؟

کلید کار استفاده از ظرفیت های موجود در بخش خصوصیه. فدراسیون بسکتبال کانادا تا جایی که جا داشته از از سازمانی مثل میپل لیف امتیاز گرفته.  برای نمونه، ماه اینده  تیم ملی کانادا با تیم ملی فرانسه و چین  در تورنتو بازی تدارکاتی برای شرکت در جام جهانی برگزار میکنه. فدراسیون بسکتبال کانادا از خودش یک سالن بسکتبال فسفلی مثل سالن چیذر هم نداره چه برسه سالن برای بازی در این سطح. الان قراره  این بازی توسط  تورنتو رپتورز در استادیوم اختصاصی این تیم، ایر کانادا سنتر برگزار میشه و این در حالیه که تیم رپتوز حتی یک بازیکن کانادایی هم نداره. بازی بعدی تیم ملی کانادا با کشور چین در شهر آشاوا (نزدیک تورنتو) در استادیوم اختصاصی شرکت جنرال موتورز برگزار میشه که کل هزینه هاش رو همون شرکت تقبل کرده.

بیشترِ بازیکن های بسکتبال کانادا یا در لیگ های کوچک و غیر حرفه ای محلی که همشون خصوصی هستن شناسایی و تربیت میشند٫در دانشگاه های کانادا و آمریکا زیر نظر مربی های درست حسابی جون میگیرن و نهایتا در تیم های ان بی ای مهارتشون رو به حد اعلا میرسونن. جالبه که فدراسیون بسکبتال کانادا هیچ مسوولیت اجرایی و مدیریتی در برابر هیچ کدوم از این مکانیزم های تربیت بازیکن نداشته و نداره. حالا اگر فدراسیون بسکتبال کانادا همین فردا با خاک یکسان هم بشه اتفاق انچنانی برای ریشه های بسکتبال در کانادا رخ نخواهد داد. ممکنه پیش خودتون بگین چون کانادا ور دست آمریکاست و به یک زبون حرف میزنن شانس استفاده از این موقعیت های رو داره. بله این حرف تا حدی درسته ولی الان کشورهای زیاد دیگه هم مثل لیتوانی و کرواسی  هستن که دارن به همین شکل از رود خروشان بسکتبال آمریکا ماهی های چاق و چله میگیرن و در رقابت های بین المللی فیبا با همین بازیکن ها چشم کشور های بسته دیگه رو در میارن۰

Posted
AuthorKaran Makvandi

لبرون به میامی هیت میرود ٫ لبرون در برنامه تلویزیونی زنده شرکت میکند٫ پیراهن های لبرون در خیابان های کلیولند به آتش کشیده میشود... اگر میخواهد بدانید لبرون دیگر چه میکند به اپیزود هیجدهم پادکست توپ سرگردان با شرکت علا و کارن گوش کنید۰

Posted
AuthorKaran Makvandi
Categoriesپادکست

اگر گفتین فدراسیون بسکتبال ایران با کشور  اوگاندا٫ افغانستان و بوروندی چه وجه مشترکی داره؟

همه این کشورها و فدراسیون بسکتبال تونستن انتخاباتی برگزار کنند که فقط یک نامزد داشته باشه!۰

در این انتخابات از مجموع چهل و چهار رای ماخوذه چهل و دو رای موافق با تمدید ریاست فعلی فدراسیون و دو رای نیز بصورت سفید به صندوق ریخته شده۰ خلاصه داستان هم به این شکله که چند وقت پیش که ثبت نام برای نامزدهای ریاست فدراسیون شروع شد فقط دو نفر ثبت نام کردند که یکیش رییس فعلی فدراسیون بسکتباله و یکشون هم از قدیمی های بسکتباله که هر جا انتخاباتی٫چیزی به راه باشه سرو کله اش پیدا میشه که تازه اون هم در ثانیه های آخر قبل از انتخابات معلوم شد از ولی شون (رییس سازمان تربیت بدنی) رضایت نامه نداشتن و از شرکت در انتخابات جا موند. این شد که انتخابات با یدونه نامزد برگزار شد و رییس فعلی فدراسیون برای دوره بعدی هم ابقا شد۰

فکر می کنید داستان چیه؟ 

Posted
AuthorKaran Makvandi

عکس العمل طرفداران تیم کولیرز و حتی مسوولین تیم در قبال تصمیم لبرون جیمز به حدی شدید بوده که در تاریخ ان بی ای نظیر نداشته. همه مون تصویرهای اتش زدن پیراهن های لبرون جیمز را بعد از اعلام تصمیم پیوستن او به میامی هیت در تلویزیون دیدیم. سرخوردگی از یک بازیکن شاخص که تصمیم میگرد از تیمی به تیم دیگر منتقل شود در ورزش چیز جدیدی نیست ولی عکس العمل طرفداران به این تصمیم تا میزان زیادی به وضع روحی و معیشتی طرفداران تیم و مردم آن شهر دارد۰ 

خیلی ها معتقداند که کلیولند های به این دلیل شاکی هستند که با رفتن لبرون جیمز شالوده تیم کولیرز از هم میپاشد و از این بابت حق دارند از او متنفر باشند. ولی من فکر میکنم ریشه این تنفر در جای دیگر نهفته. همزمان با تصمیم لبرون جیمز٫ کریس باش هم تصمیم گرفت از تیم تورونتو رپتورز جدا شود و به میامی بپیوندد. جدا شدن کریس باش از تورونتو اگر تاثیر بیشتری در از هم پاشیده شدن تیم نداشته باشد٫ حداقل در همان مقدار باقی مانده تیم تورونتو رپتورز را به ته جدول خواهد فرستاد. اما طرفداران تیم تورنتو کریس باش را با قلبی مطمن و دلی امیدوار بدرقه کردند و برای او بهترین  آینده را آرزو کردند۰

تفاوت در چیست؟ پس چرا ما تورونتوی ها پیراهن کریس باش را وسط خیابون یانگ به آتش نکشیدیم؟ تفاوت در اینجاست که تورونتو بدون رپتورز و کریس باش هم هنوز شهر معروفی است که مردمش به تورونتویی بودن افتخار میکنند. با همه کم  و کاستی ها و هوای ضایع ٫تورونتو هنوز هم مشخصات یک شهر درجه بین المللی را دارد۰ اما کلیولند تنها به نام لبرون جیمز معروف بود و بدون لبرون این مردم شهر کوچک و ورشکسته چیز دیگری ندارند که با آن افتخار کند٫ به همین دلیل رفتن لبرون جیمز را معادل از دست دادن تنها نقطه امید در این شهر تلقی میشود۰

همین تحلیل در مورد ما ایرانی ها کاربرد دارد. متاسفانه در این سالهای که نام ایران با موضوعات مثبت در سطح جهانی مطرح نمیشود٫ همین که یک ورزشکار یا هنر مند نیمه ایرانی یا ربع ایرانی در جایی مطرح میشود ٫ دلمون میخواهد خشتک اولین خارجی رو که دستمون بهش میرسه پاره کنیم که ما ایرانی ها چنین هستیم و چنان۰

حالا که لبرون از کلیولند رفته ٫ تنفر از او به سوقات اول این شهر تبدیل شده۰

Posted
AuthorKaran Makvandi

لبرون جیمز بعد از هزارجور ژانگولر بالاخره تیم اینده اش را معرفی کرد. سر کلیولند بی کلاه ماند و لبرون به رفقای گرمابه و گلستانش  دوین وید و کریس باش پیوست.این جابجایی اخرین قطعه پازل نقل و انتقالات فصل اینده را نیز در جای خود قرار داد و از این به بعد بقیه جابجایی ها از پیش تعیین شده خواهد بود. همانطوری که بارها لبرون جیمز در مصاحبه های مختلف گفته بود هدف او اکنون کسب قهرمانی است و طبعیتا جایی را انتخاب خواهد کرد که او را به قهرمانی نزدیکتر کند . تصمیم او برای رفتن به میامی هیت که با هماهنگی با کریس باش ٫دوین وید و پت رایلی بوده عاقلانه تری کاری است که از یک جوان بیست و پنچ ساله ممکن است۰

در این هیرو ویر دان گیلبرت که بخش عمده ای از تیم کلیولند کولیرز متعلق به اوست نامه ای سرگشاده به لبرون نوشته که رفتن لبرون از  تیمش را توجیه کند. مطمن نیستم که لبرون و مدیر برنامه های به این نامه پاسخ خواهند داد یا نه ولی در این پست توپ سرگردان به نمایندگی از لبرون به ژآژ خواهی این مرتیکه اسکل پاسخ دندان شکن میدهد. در این اینجا فرازهایی از این نامه را خواهید خواند۰

نامه سرگشاده : کلیولند عزیز همانطوریکه میدانید قهرمان سابق ما که در این منطقه بزرگ شده امشب ما راها کرد و دیگر عضوی از کلیولند کولیرز نیست۰

پاسخ دندان شکن: داداش این قهرمان سابق همون آدمی بود که برای جیب جناب عالی حداقل چهار فصل سالن رو پر میکرد. در مورد بزرگ شدن در این منطقه (منطور شهر اکرون اوهایو است که در صد کیلومتری جنوب کلیولند واقع شده) چه ربطی به کولیرز داره... تازه اگر کسی جایی بزرگ بشه مگه قانونه که تا اخر عمرش باید همون جا بمونه.اگر همه دنیا مثل تو شاسکول فکر میکردن الان هنوز آمریکا دست سرخ پوستا بود. در مورد واژه رها کردن هم دروغ محضه. لبرون قراردادش تموم شد و از لحاط شرعی و اخلاقی هر جا دلش بخواهد میتونه بره۰

نامه سرگشاده: من شخصا تضمین میکنم که کولیرز پیش از اینکه شاه ( خود خوانده) قهرمان شود قهرمانی را به کلیولند خواهد آورد۰ 

پاسخ دندان شکن: در مورد تضمین قهرمانی با این تیم نیمه درب و داغون فقط باید گفت : مالیدی به گوشکوب! در مورد اینکه لبرون جیمز خودش خودش را شاه خوانده است لابد عمه بنده بود که پوستر شصت وشش متری شاه جیمز را به دیوار بیرونی کویکن لونز آرینا (استادیوم اختصاصی کلیولند) نصب کرده بود۰

نامه سرگشاده: اگر فکر کردی ( باورکنید لحن نامه همینطوریه) که ما انگیزه ای برای اوردن ملزومات قهرمانی به کلیولند نداریم میتونم بهت بگم که حرکت خود خواهانه و آدم فروشانه تو چنان انگیزه جدیدی به ما داده است که نظیر نداره۰

پاسخ دندان شکن: هی عمو مواظب باش النگوهات نشکنه. چرا اشک توی چشمت جمع شده. بی خیال بابا یکی از کارمند هات درپایان قراردادش رفته یک جای دیگه کارکنه ... حرکت خود خواهانه و آدم فروشانه کیلوی چند. رفیق اینجا بساط کسب و کاره ...لبرون جیمز که دوست دختر کلاس دوم دبیرستانت نیست.

نامه سرگشاده: بعضی ها فکر میکنن بدون مردن همه میشه رفت بهشت. معذرت میخواهم همچین چیزی غیر ممکنه۰

پاسخ دندان شکن: شاید بدون مردن نشه رفت بهشت ولی میشه رفت جهنم. وقتی کردی برو یک نگاهی به تعداد توریست های که وارد کلیولند میشن بنداز۰

نامه سرگشاده: آین شاه خود خوانده طلسم (نکبت) را با خود به جنوب (منظور شهر میامی است) خواهد برد و تا وقتی که او حق کلیولند را ادا نکند این طلسم با او باقی خواهد ماند..

۰پاسخ دندان شکن: بابا بی خیال این که شد مثل حرفهای ننه کّل خورشید که بنده خدا تا بیرون نخل تقی (از توابع دشتستان استان بوشهر) هم نرفته بود

از لحن این نامه کاملا مشخص است که دان گیلبرت این نامه را فقط برای اینکه دلش خنک شود نوشته و یا شاید هم میخواسته برای کسانی هنوز در کلیولند بازی میکنند ۰انگیزه بسازد. دلیلش هرچه باشد نوشتن نامه سرگشاده با این لحن بچه گانه و ضایع کردن تنها قهرمان واقعی این شهر جز خراب کردن خود هدفی را محقق نمیکند

Posted
AuthorKaran Makvandi

چرخ بده بستون ان بی ای به راه افتاد... لبرون جیمز٫ کریس باش٫ اماری استودمایر٫ دوین وید  و یک عالمه بازیکن مشتی مرتب دیگه دارن قرار دادهاشون رو تمدید میکنن. خیلی هاشون ممکنه توی همون تیم ها قبلی بمونن ولی بیشترشون تیم هاشون رو ترک میکنند. برای خیلی از این جوون های میلیونر اینکه چقدر پول در بیارن اولویت اول نیست٫ الان دیگه قهرمان شدن مهمه. پادکست هفدهم توپ سرگردان به موضوع نقل و انتقلات پرداخته . مثل همیشه راهنماهای شما در دریای پر تلاطم بسکتبال ان بی ای علا مرشدیان از لوس انجلس٬ دانش شهیری از ویکتوریا و کارن مکوندی از تورونتو هستند۰

Posted
AuthorKaran Makvandi
Categoriesپادکست